Eiffel Rally en Nordschleife

14-15 juli 2007

 

Vrijdag 13 juli.

Na een dag werken is het dan eindelijk zover, het is tijd om Lila te starten en richting de Ring te vertrekken. Op de parkeerplaats word ik al aangeschoten: ga je lekker racen? Ja, ik ga nu naar de Ring in Duitsland, een verbaasde blik volgt. Wat, waar, uitleg volgt. Maar het is toch geen M3? Nee, dat klopt maar dan zou ik in een andere klasse in Nederland moeten gaan rijden en dat wil ik niet. Stilte en dan: veel plezier J

 

Op naar Theo die iets verderop op de route op me wacht. Na een tankbeurt gaan we onderweg naar de grens en stoppen we bij Bedburgerland voor iets te drinken. Ondertussen hebben we contact met Jean-Pierre en die is inmiddels bij Eindhoven, die is dus ook al goed op weg. Wij rijden door naar de camping met wat file vertraging en arriveren hier tegen zevenen. We zeggen eerst dag bij Christoph de campingeigenaar en zien daar ook Patrick van de Smurfen zitten met zijn vrouw Monique en hun dochter (hun zoon speelt iets verderop). Zij wijzen ons welke tent van Pascal is zodat we daar in de buurt kunnen gaan staan. We besluiten voor we de tenten opzetten eerst zorg te dragen voor de inwendige mens en een heerlijke toasti Hawaï te bestellen J. Al snel daarna worden de tenten opgezet en vlak nadat we klaar zijn arriveert ook Jean-Pierre. Nog een moment wordt overwogen om vast een programma boekje in Daun op te gaan halen maar we besluiten tot een relaxte avond. Nadat we Jean-Pierre hebben geholpen met zijn nieuwe tent, zitten wij gezamenlijk met andere Nürburgringers gezellig wat te bomen om vervolgens tegen een uurtje of 12 onze tenten op te zoeken. De Renault Megane club, onze buren, heeft gepland om 9 uur te gaan ontbijten en wij besluiten daar iets voor te gaan, dit in verband met de drukte. Na een paar minuten luisteren naar de beek, die rustig kabbelt, val ik in slaap.

 

Zaterdag 14 juli.

Iets over achten begint mijn telefoon te rinkelen, wakker worden, tijd om op te staan dus douchen. Ik steek mijn hoofd buiten te tent en er is al aardig wat activiteit, ik ben nog duf dus loop eerst door naar de douche. Na de douche gaan we met zijn allen naar het ontbijt, wat weer heerlijk verzorgt is. Christoph is echt super met namen, hij spreek mij gewoon bij mijn naam aan, ongelofelijk. Ik sta immers pas voor de tweede keer op de camping!

 

 

Na het ontbijt vertrekken we rustig richting Daun om een informatiepakket van de Eiffelrally op te halen. Theo springt hiervoor even uit te auto, enkele ogenblikken later zien Jean-Pierre en ik hem al weer terug komen met toegangskaartjes en de kaarten van de proeven. Op naar de eerste proef. Theo navigeert Jean-Pierre naar de proef, dit geeft leuke discussies J. Na een tijdje staan we ergens op een weg langs een weiland, ze komen hier vol gas aan en gaan dan haaks links, sommige mooi driftend andere beheerster. Uiteraard levert dit spektakel applaus van het publiek op. Nadat de eerste moderne auto’s voorbij zijn komt ook Pascal aanlopen, hoe krijg je het voor elkaar zoveel kijkplaatsen en zonder afspreken gewoon op het zelfde punt zijn J. De zon is nog een beetje achter de wolken en met het windje erbij is het heerlijk toeven langs de proef. Wij aanschouwen dan ook het hele veld inclusief het klassieke deel voordat wij vertrekken naar de volgende proef.

 

De tweede locatie die wij kiezen is in een dorp. Het geluid is hier waanzinnig, tussen de huizen door komt het op je af. Volgens de discussie van de heren rallyrijders is het een haaks links ++ in to haaks rechts, maar voordat ze het hier een beetje over eens zijn, zijn er al aardig wat auto’s gepasseerd J. Mooi om deze discussies te volgen over hoe je wel en niet notes moet maken. Wij genieten vanuit de schaduw van deze proef.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hieronder het spoor dat de Porsche had getekend op de straat, mooi opvang werk van de bestuurder!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En dan is het tijd voor het derde en laatste kijkpunt. We rijden voordat we daar naartoe gaan nog even via Daun om een ijsje te scoren én de ranking te bekijken. En wat blijkt de hele kop van het veld is Nederlander!! Daarna weer snel onderweg naar onze laatste kijkplek. We parkeren de Polo ergens in de wei. Voordat ik de heuvel opga besluit ik mijn hemdje te wisselen voor een t-shirt in verband met wel heel rood wordende schouders…… Gewapend met eten en zonnebrand gaan we dan de heuvel op waar we een mooi uitzicht hebben over een lang stuk proef. De auto’s verdwijnen vervolgens een tunnel in wat soms wel hele mooie geluiden voortbrengt. We kijken toe hoe iedereen het doet en uiteraard is het commentaar niet van de lucht. Ook alle auto’s worden kritisch beoordeeld. Pascal is ook op deze proef alleen tussen de mensen massa ontdekken wij hem niet. Iets na zevenen begin ik wel een beetje trek te krijgen en stel ik voor lekker te gaan eten. Theo en Jean-Pierre vinden dit een goed plan en dus vertrekken we naar Daun om daar gezellig na te kletsen en heerlijk te eten. Theo spreek nog even heel kort, voor we gaan eten, met een stel Nederlanderse rally deelnemers die rechtdoor schoten; met het commentaar je moet wel naar je navigator luisteren ;-) , waarop het volgende antwoord volgde van de bestuurder; ja die zei het te laat……. Na het eten treffen we nog wat Nederlandse rijders en komen we er achter waarom één van de klassieke rijders aan de kant ging op ons stuk proef. Hij had een lekke achterband, wij waren allen verbaast dat hij dit deed op de proef maar dit verklaart veel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Theo stuurt de polo terug naar de camping waar er nog even aan Lila gewerkt wordt. Tot verbazing van onze buren (Renault Megane club) wordt Lila voorzien van Toyo’s R888. Na deze wissel is het tijd voor relaxed wat drinken. Niet veel later zitten we dan ook met een groep Nederlanders gezellig op de veranda bij Christoph en maken we kennis met Eiffel-keister…… De tijd loopt vrolijk door en nadat ik vandaag al enkele malen in de auto in slaap ben gevallen kies ik ervoor mijn bedje in de gaan. Christoph gaat dicht omdat hij nog één gestrande megane gaat ophalen met Patrick. Een deel van de groep gaat "vooraan”  nog even wat drinken.

 

Zondag 15juli.

Om uurtje of half 8 word ik wakker en ga lekker douchen. Jean-Pierre en Theo zijn stomverbaasd als ik terug kom, dat ik zomaar wakker geworden ben. Het is tenslotte een ring dag dus gaan met de auto’s! Maar eerst gezellig ontbijten met de hele ploeg. Daarna worden de remmen van de Lotus nog ontlucht en mijn banden op de juiste spanning gezet net zoals die van de Lotus. En dan is het tijd om te vertrekken; ik roep dan ook “en nu gaan we”, waarop wordt geantwoord “hé hé eindelijk”. En dus vertrekken we met drie auto’s richting de ring. Bij de Aral gooi ik Lila nog even vol en dan op naar de ingang bij Breidscheid. Jean-Pierre gaat door naar boven en Theo gaat bij Breidscheid fotograferen. Ik sta voor het poortje bij Breidscheid en merk dat ik er zin in heb als ze voor me lopen te treuzelen, schiet toch eens op….. Oké en dan kan ik de baan op, direct omhoog gaat niet echt vlot maar bij Bergwerk hebben we het tempo weer op orde. Ik draai twee rustige ronden en voel een vertrouwde Lila. De nieuwe schokbrekers maken het weggedrag van Lila weer zoals ik het ken en fijn vind.

 

 

 

Na twee ronden draai ik van de baan af bij Breidscheid, nauwelijks staat mijn auto stil of Theo en ook Jean-Pierre komen aangelopen. En en en hoe doet Lila het? Nou vertrouwd en ik begin het gevoel wat terug te krijgen. Prima dus. Jean-Pierre is boven omgekeerd omdat het daar waanzinnig druk was. Nu eerst wat drinken want het is erg warm in de auto. Theo heeft inmiddels een andere Lotus Carlton rijder ontmoet, deze is met zijn auto over uit Engeland. De baan gaat iets later dicht, dit is al de tweede sluiting voor zover wij kunnen nagaan. Na een tijdje wil ik graag weer rijden, er draait een sleepwagen van de baan dus het lijkt ervan te gaan komen, echter valse hoop. De baan gaat nog niet open. Er draaien weer politie en sleepwagens op. Ik vertrek daarom richting boven om te kijken of ik Werner en Marion nog even kan treffen. Deze zijn thuis en ik klets daar dan ook wat bij in het voor ons bekende engels duitse mengelmoesje. Daarna rij ik naar Ed waar ik de jongens weer ontmoet. We eten wat en ik besluit weer te gaan rijden, Jean-Pierre en Theo gaan naar T13 om te fotograferen en filmen. De drukte waar iedereen het eerder over had bij de hoofdingang blijkt reuze mee te vallen en ik kan vrij vlot doorrijden de baan op. Ik steek mijn hand op naar Joseph en ik krijg een high five van hem J. De gezichten van de toeschouwers aan de kant zijn echt grappig, ze snappen er niks van. Na een kort praatje met Joseph draai ik twee ronden waarin Lila weer meer en meer doet en voelt zoals ik wil, het vertouwen groeit weer. Na deze ronden nog even gebuurt bij de partytent van Frederique en Robert waar nog meer bekende rijders waren. Daarna door naar T13 om even te kijken.

 

 

 

 

Op T13 voorzien we vele rijders van commentaar op de lijnen. Na een dik half uur wil ik weer gaan rijden en vraag ik of Jean-Pierre zin heeft om mee te gaan. Daar is hij voor in, dus gaan we gezamenlijk op weg naar Lila om, nadat alle gordels goed zitten en de helmen zijn opgezet, naar de baan te vertrekken. Helaas wordt twee auto’s voor ons het bord baan gesloten geplaatst. Dus gaan we onverrichte zaken weer retour naar T13. We genieten daar heerlijk van het weer en wachten tot er weer auto’s op de baan komen. Nadat de eerste auto’s zijn doorgekomen ondernemen wij een tweede poging om de baan op te komen, deze lukt. Net voor T13 is het bij onze eerste doorgang een chaos van jewelste. Er staan in deze bocht bij het F1 circuit wel 7 auto’s over de baan verspreid. Ik slalom er tussendoor want ik zie mensen al het verkeer gaan regelen. De rest van de ronden kijkt Jean-Pierre rond in de auto en check ik zo nu en dan of alles nog goed gaat. Het antwoord blijft bevestigend dus we rijden lekker door. Op het rechte stuk vraag ik of hij nog een ronde mee wil en dat wil hij ook wel. Bij de poortjes vertrek ik tegelijk met een 911 GT3, ik verwacht hem al bij Anthonius Bruche maar hij zit nog ver achter me. Dus door met mijn ronde en goed blijven spiegelen. De tweede ronde kijkt Jean-Pierre beduidend minder gespannen en heb ik het idee dat hij meer geniet van deze ronde. Twee maal ga ik van mijn lijn af voor een ring-taxi. De laatste keer net voor Adenauer-Forst en dus zitten wij eerste rangs toe te kijken naar een vol dirftende M5 door de bochten combinatie, vol genieten dus !!! J. De GT3 zit nog steeds achter ons maar lijkt niet dichterbij te komen, zelf op Kesselchen komt hij niet (?). Wij rijden heerlijk verder en maken de ronde af, op het rechte eind komt dan eindelijk vlak voor de uitvoegstrook de GT3 langszij, een blik van verbazing volgt…… Wij draaien van de baan af en onderweg naar T13 begint Jean-Pierre wat los te komen en komen de reacties op beide ronden en Lila. Hij is duidelijk verbaast over hoe Lila het doet en hoe zij bestuurt wordt. Ook als wij later bij Theo aankomen blijven de verhalen doorgaan. Mooi om te horen hoe iemand kan genieten van twee ronden meerijden. In zijn verslag van dit weekend is dit ook duidelijk terug te lezenJ

 

Link naar het verslag van Jean-Pierre.

 

Na weer wat gekeken te hebben concluderen we dat de baan rustiger word en wil Jean-Pierre ook nog wel even met de Polo spelen op de baan. We rijden naar Breidscheid en daar stappen we met zijn drieën de polo in om een halve ronden met zijn drieën de baan te verkennen. De stijl van rijden is duidelijk anders en de auto wordt echt gezet voor de bochten, leuk om te zien hoe je met een auto met niet al te veel power toch leuk kan spelen. Op de Parkplatz ga ik Lila in en Theo rijdt twee ronden met me mee over de baan. De eerste ronde kent heel veel verkeer en twijfelaars waardoor ik niet lekker in mijn ritme kom. De tweede ronde gaat beduidend beter. Na deze ronden drinken we wat in de Grüne Hole. Tegen zeven uur geef ik aan dat ik nog twee ronden wil doen voordat de baan dicht gaat. Jean-Pierre heeft de smaak te pakken gekregen dus die wil wel mee. We draaien de baan op en hebben een goede ronde, helaas staan er ook al weer wat auto’s langs de baan en helaas blijft het dus bij deze ene ronde. 9 Ronden op één dag is niet echt veel maar gezien de vele baansluitingen en de keuze om relaxed te rijden helemaal goed! We drinken nog wat en gaan dan onderweg naar Breidscheid om de Lotus op te pikken.

 

2 keer vastgelegd door Pascal in T13

 

Onderweg wordt mij uitgelegd hoe je met links kan remmen, geloof me dat valt vies tegen. Maar achter een sleepauto onderweg naar beneden kan je wel leuk oefenen. De eerste keer dat ik moet schakelen is het echt even nadenken…… Iedereen stapt weer in zijn eigen auto en we gaan onderweg naar de camping, daar staan onze tenten nog. Daar aangekomen geeft Jean-Pierre aan dat zijn auto wat raar aanvoelt van achter en ja hoor zijn rechter achterwiel is bijna helemaal leeg. Met de pomp uit Lila wordt deze weer gevuld, het probleem lijkt verholpen tot…… Jean-Pierre de pomp losmaakt. Het hele ventiel komt mee. Het reserve wiel wordt uit de Polo gehaald en op spanning gebracht waarna ook dit probleem verholpen lijkt. De pomp van Lila wordt bij Jean-Pierre in de auto gelegd mocht het onderweg niet goed gaan dat is er in ieder geval “noodverband” aanwezig. Ondertussen zijn we ook aan het opruimen geslagen en liggen alle tenten inmiddels plat. We lopen naar Christoph en vragen of we nog wat kunnen eten maar helaas de keuken is dicht. We drinken nog wat en praten wat na met de mede ringers. Michiel meldt zich later ook nog en deze voorziet mij direct van het commentaar: “wat was jij laat……”. Ik had hem ook niet eerder dan bij de twee keer doorgang T13 gezien toen de auto’s daar verspreid stonden dus blijkbaar waren onze ritmes anders en was hij “buiten” toen ik er bij Breidscheid opdraaide in de ochtend. Het was nog even gezellig en tegen 10 uur besloten we dat het nu toch echt tijd is om te gaan rijden.

 

Bij Bedburgerland scoren we nog wat te eten en praten we nog door over de dag. Daar nemen we afscheid van Jean-Pierre die richting het zuiden gaat vlak na Venlo en wij richting het midden van het land. Als we in Nederland zijn is het tijd om de auto bij te vullen en halen we nog een toetje bij het tankstation, het is inmiddels tegen éénen. Iets voor half twee ben ik thuis en zet ik alle spullen in de gang om vervolgens vrijwel direct mijn bed in te gaan. Moe maar zeer voldaan na een weekend Eiffel.

 

Serie in de carrousel van Mark (MW-sportfoto.de).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Foto’s van Theo

Breidscheid

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

T13

 

 

 

 

 

Home 2007