Eiffel Rally en Nordschleife
14-15 juli 2007
Vrijdag
13 juli.
Na
een dag werken is het dan eindelijk zover, het is tijd om Lila te starten en
richting de Ring te vertrekken. Op de parkeerplaats word ik al aangeschoten: ga
je lekker racen? Ja, ik ga nu naar de Ring in Duitsland, een verbaasde blik
volgt. Wat, waar, uitleg volgt. Maar het is toch geen M3? Nee, dat klopt maar
dan zou ik in een andere klasse in Nederland moeten gaan rijden en dat wil ik
niet. Stilte en dan: veel plezier J
Op
naar Theo die iets verderop op de route op me wacht. Na een tankbeurt gaan we
onderweg naar de grens en stoppen we bij Bedburgerland voor iets te drinken.
Ondertussen hebben we contact met Jean-Pierre en die is inmiddels bij
Eindhoven, die is dus ook al goed op weg. Wij rijden door naar de camping met
wat file vertraging en arriveren hier tegen zevenen. We zeggen eerst dag bij
Christoph de campingeigenaar en zien daar ook Patrick van de Smurfen zitten met
zijn vrouw Monique en hun dochter (hun zoon speelt iets verderop). Zij wijzen
ons welke tent van Pascal is zodat we daar in de buurt kunnen gaan staan. We
besluiten voor we de tenten opzetten eerst zorg te dragen voor de inwendige
mens en een heerlijke toasti Hawaï te bestellen J. Al snel daarna worden de tenten
opgezet en vlak nadat we klaar zijn arriveert ook Jean-Pierre. Nog een moment
wordt overwogen om vast een programma boekje in Daun op te gaan halen maar we
besluiten tot een relaxte avond. Nadat we Jean-Pierre hebben geholpen met zijn
nieuwe tent, zitten wij gezamenlijk met andere Nürburgringers gezellig wat te
bomen om vervolgens tegen een uurtje of 12 onze tenten op te zoeken. De Renault
Megane club, onze buren, heeft gepland om 9 uur te gaan ontbijten en wij
besluiten daar iets voor te gaan, dit in verband met de drukte. Na een paar
minuten luisteren naar de beek, die rustig kabbelt, val ik in slaap.
Zaterdag
14 juli.
Iets
over achten begint mijn telefoon te rinkelen, wakker worden, tijd om op te
staan dus douchen. Ik steek mijn hoofd buiten te tent en er is al aardig wat
activiteit, ik ben nog duf dus loop eerst door naar de douche. Na de douche
gaan we met zijn allen naar het ontbijt, wat weer heerlijk verzorgt is.
Christoph is echt super met namen, hij spreek mij gewoon bij mijn naam aan,
ongelofelijk. Ik sta immers pas voor de tweede keer op de camping!
Na
het ontbijt vertrekken we rustig richting Daun om een informatiepakket van de
Eiffelrally op te halen. Theo springt hiervoor even uit te auto, enkele
ogenblikken later zien Jean-Pierre en ik hem al weer terug komen met
toegangskaartjes en de kaarten van de proeven. Op naar de eerste proef. Theo
navigeert Jean-Pierre naar de proef, dit geeft leuke discussies J. Na een tijdje staan we ergens op
een weg langs een weiland, ze komen hier vol gas aan en gaan dan haaks links,
sommige mooi driftend andere beheerster. Uiteraard levert dit spektakel applaus
van het publiek op. Nadat de eerste moderne auto’s voorbij zijn komt ook Pascal
aanlopen, hoe krijg je het voor elkaar zoveel kijkplaatsen en zonder afspreken
gewoon op het zelfde punt zijn J. De zon is nog een beetje achter de wolken en met het
windje erbij is het heerlijk toeven langs de proef. Wij aanschouwen dan ook het
hele veld inclusief het klassieke deel voordat wij vertrekken naar de volgende
proef.
De
tweede locatie die wij kiezen is in een dorp. Het geluid is hier waanzinnig,
tussen de huizen door komt het op je af. Volgens de discussie van de heren
rallyrijders is het een haaks links ++ in to haaks rechts, maar voordat ze het
hier een beetje over eens zijn, zijn er al aardig wat auto’s gepasseerd J. Mooi om deze discussies te volgen
over hoe je wel en niet notes moet maken. Wij genieten vanuit de schaduw van
deze proef.
Hieronder het spoor dat de Porsche
had getekend op de straat, mooi opvang werk van de bestuurder!
En
dan is het tijd voor het derde en laatste kijkpunt. We rijden voordat we daar
naartoe gaan nog even via Daun om een ijsje te scoren én de ranking te
bekijken. En wat blijkt de hele kop van het veld is Nederlander!! Daarna weer
snel onderweg naar onze laatste kijkplek. We parkeren de Polo ergens in de wei.
Voordat ik de heuvel opga besluit ik mijn hemdje te wisselen voor een t-shirt
in verband met wel heel rood wordende schouders…… Gewapend met eten en
zonnebrand gaan we dan de heuvel op waar we een mooi uitzicht hebben over een
lang stuk proef. De auto’s verdwijnen vervolgens een tunnel in wat soms wel
hele mooie geluiden voortbrengt. We kijken toe hoe iedereen het doet en
uiteraard is het commentaar niet van de lucht. Ook alle auto’s worden kritisch
beoordeeld. Pascal is ook op deze proef alleen tussen de mensen massa ontdekken
wij hem niet. Iets na zevenen begin ik wel een beetje trek te krijgen en stel
ik voor lekker te gaan eten. Theo en Jean-Pierre vinden dit een goed plan en
dus vertrekken we naar Daun om daar gezellig na te kletsen en heerlijk te eten.
Theo spreek nog even heel kort, voor we gaan eten, met een stel Nederlanderse
rally deelnemers die rechtdoor schoten; met het commentaar je moet wel naar je
navigator luisteren ;-) , waarop het volgende antwoord volgde van de
bestuurder; ja die zei het te laat……. Na het eten treffen we nog wat
Nederlandse rijders en komen we er achter waarom één van de klassieke rijders
aan de kant ging op ons stuk proef. Hij had een lekke achterband, wij waren
allen verbaast dat hij dit deed op de proef maar dit verklaart veel.
Theo
stuurt de polo terug naar de camping waar er nog even aan Lila gewerkt wordt.
Tot verbazing van onze buren (Renault Megane club) wordt Lila voorzien van
Toyo’s R888. Na deze wissel is het tijd voor relaxed wat drinken. Niet veel
later zitten we dan ook met een groep Nederlanders gezellig op de veranda bij
Christoph en maken we kennis met Eiffel-keister…… De tijd loopt vrolijk door en
nadat ik vandaag al enkele malen in de auto in slaap ben gevallen kies ik
ervoor mijn bedje in de gaan. Christoph gaat dicht omdat hij nog één gestrande
megane gaat ophalen met Patrick. Een deel van de groep gaat "vooraan” nog even wat drinken.
Zondag
15juli.
Om
uurtje of half 8 word ik wakker en ga lekker douchen. Jean-Pierre en Theo zijn
stomverbaasd als ik terug kom, dat ik zomaar wakker geworden ben. Het is
tenslotte een ring dag dus gaan met de auto’s! Maar eerst gezellig ontbijten
met de hele ploeg. Daarna worden de remmen van de Lotus nog ontlucht en mijn
banden op de juiste spanning gezet net zoals die van de Lotus. En dan is het
tijd om te vertrekken; ik roep dan ook “en nu gaan we”, waarop wordt geantwoord
“hé hé eindelijk”. En dus vertrekken we met drie auto’s richting de ring. Bij
de Aral gooi ik Lila nog even vol en dan op naar de ingang bij Breidscheid.
Jean-Pierre gaat door naar boven en Theo gaat bij Breidscheid fotograferen. Ik
sta voor het poortje bij Breidscheid en merk dat ik er zin in heb als ze voor
me lopen te treuzelen, schiet toch eens op….. Oké en dan kan ik de baan op,
direct omhoog gaat niet echt vlot maar bij Bergwerk hebben we het tempo weer op
orde. Ik draai twee rustige ronden en voel een vertrouwde Lila. De nieuwe
schokbrekers maken het weggedrag van Lila weer zoals ik het ken en fijn vind.
Na
twee ronden draai ik van de baan af bij Breidscheid, nauwelijks staat mijn auto
stil of Theo en ook Jean-Pierre komen aangelopen. En en en hoe doet Lila het?
Nou vertrouwd en ik begin het gevoel wat terug te krijgen. Prima dus.
Jean-Pierre is boven omgekeerd omdat het daar waanzinnig druk was. Nu eerst wat
drinken want het is erg warm in de auto. Theo heeft inmiddels een andere Lotus
Carlton rijder ontmoet, deze is met zijn auto over uit Engeland. De baan gaat
iets later dicht, dit is al de tweede sluiting voor zover wij kunnen nagaan. Na
een tijdje wil ik graag weer rijden, er draait een sleepwagen van de baan dus
het lijkt ervan te gaan komen, echter valse hoop. De baan gaat nog niet open.
Er draaien weer politie en sleepwagens op. Ik vertrek daarom richting boven om
te kijken of ik Werner en Marion nog even kan treffen. Deze zijn thuis en ik
klets daar dan ook wat bij in het voor ons bekende engels duitse mengelmoesje.
Daarna rij ik naar Ed waar ik de jongens weer ontmoet. We eten wat en ik
besluit weer te gaan rijden, Jean-Pierre en Theo gaan naar T13 om te
fotograferen en filmen. De drukte waar iedereen het eerder over had bij de
hoofdingang blijkt reuze mee te vallen en ik kan vrij vlot doorrijden de baan
op. Ik steek mijn hand op naar Joseph en ik krijg een high five van hem J. De gezichten van de toeschouwers
aan de kant zijn echt grappig, ze snappen er niks van. Na een kort praatje met
Joseph draai ik twee ronden waarin Lila weer meer en meer doet en voelt zoals
ik wil, het vertouwen groeit weer. Na deze ronden nog even gebuurt bij de
partytent van Frederique en Robert waar nog meer bekende rijders waren. Daarna
door naar T13 om even te kijken.
Op
T13 voorzien we vele rijders van commentaar op de lijnen. Na een dik half uur
wil ik weer gaan rijden en vraag ik of Jean-Pierre zin heeft om mee te gaan.
Daar is hij voor in, dus gaan we gezamenlijk op weg naar Lila om, nadat alle
gordels goed zitten en de helmen zijn opgezet, naar de baan te vertrekken.
Helaas wordt twee auto’s voor ons het bord baan gesloten geplaatst. Dus gaan we
onverrichte zaken weer retour naar T13. We genieten daar heerlijk van het weer
en wachten tot er weer auto’s op de baan komen. Nadat de eerste auto’s zijn
doorgekomen ondernemen wij een tweede poging om de baan op te komen, deze lukt.
Net voor T13 is het bij onze eerste doorgang een chaos van jewelste. Er staan
in deze bocht bij het F1 circuit wel 7 auto’s over de baan verspreid. Ik slalom
er tussendoor want ik zie mensen al het verkeer gaan regelen. De rest van de ronden
kijkt Jean-Pierre rond in de auto en check ik zo nu en dan of alles nog goed
gaat. Het antwoord blijft bevestigend dus we rijden lekker door. Op het rechte
stuk vraag ik of hij nog een ronde mee wil en dat wil hij ook wel. Bij de
poortjes vertrek ik tegelijk met een 911 GT3, ik verwacht hem al bij Anthonius
Bruche maar hij zit nog ver achter me. Dus door met mijn ronde en goed blijven
spiegelen. De tweede ronde kijkt Jean-Pierre beduidend minder gespannen en heb
ik het idee dat hij meer geniet van deze ronde. Twee maal ga ik van mijn lijn
af voor een ring-taxi. De laatste keer net voor Adenauer-Forst en dus zitten
wij eerste rangs toe te kijken naar een vol dirftende M5 door de bochten
combinatie, vol genieten dus !!! J. De GT3 zit nog steeds achter ons maar lijkt niet
dichterbij te komen, zelf op Kesselchen komt hij niet (?). Wij rijden heerlijk
verder en maken de ronde af, op het rechte eind komt dan eindelijk vlak voor de
uitvoegstrook de GT3 langszij, een blik van verbazing volgt…… Wij draaien van
de baan af en onderweg naar T13 begint Jean-Pierre wat los te komen en komen de
reacties op beide ronden en Lila. Hij is duidelijk verbaast over hoe Lila het
doet en hoe zij bestuurt wordt. Ook als wij later bij Theo aankomen blijven de
verhalen doorgaan. Mooi om te horen hoe iemand kan genieten van twee ronden
meerijden. In zijn verslag van dit weekend is dit ook duidelijk terug te lezenJ
Link naar het
verslag van Jean-Pierre.
Na
weer wat gekeken te hebben concluderen we dat de baan rustiger word en wil
Jean-Pierre ook nog wel even met de Polo spelen op de baan. We rijden naar
Breidscheid en daar stappen we met zijn drieën de polo in om een halve ronden
met zijn drieën de baan te verkennen. De stijl van rijden is duidelijk anders
en de auto wordt echt gezet voor de bochten, leuk om te zien hoe je met een
auto met niet al te veel power toch leuk kan spelen. Op de Parkplatz ga ik Lila
in en Theo rijdt twee ronden met me mee over de baan. De eerste ronde kent heel
veel verkeer en twijfelaars waardoor ik niet lekker in mijn ritme kom. De
tweede ronde gaat beduidend beter. Na deze ronden drinken we wat in de Grüne
Hole. Tegen zeven uur geef ik aan dat ik nog twee ronden wil doen voordat de
baan dicht gaat. Jean-Pierre heeft de smaak te pakken gekregen dus die wil wel
mee. We draaien de baan op en hebben een goede ronde, helaas staan er ook al
weer wat auto’s langs de baan en helaas blijft het dus bij deze ene ronde. 9
Ronden op één dag is niet echt veel maar gezien de vele baansluitingen en de
keuze om relaxed te rijden helemaal goed! We drinken nog wat en gaan dan
onderweg naar Breidscheid om de Lotus op te pikken.
2 keer vastgelegd door Pascal in T13
Onderweg
wordt mij uitgelegd hoe je met links kan remmen, geloof me dat valt vies tegen.
Maar achter een sleepauto onderweg naar beneden kan je wel leuk oefenen. De
eerste keer dat ik moet schakelen is het echt even nadenken…… Iedereen stapt
weer in zijn eigen auto en we gaan onderweg naar de camping, daar staan onze
tenten nog. Daar aangekomen geeft Jean-Pierre aan dat zijn auto wat raar
aanvoelt van achter en ja hoor zijn rechter achterwiel is bijna helemaal leeg.
Met de pomp uit Lila wordt deze weer gevuld, het probleem lijkt verholpen tot……
Jean-Pierre de pomp losmaakt. Het hele ventiel komt mee. Het reserve wiel wordt
uit de Polo gehaald en op spanning gebracht waarna ook dit probleem verholpen
lijkt. De pomp van Lila wordt bij Jean-Pierre in de auto gelegd mocht het
onderweg niet goed gaan dat is er in ieder geval “noodverband” aanwezig.
Ondertussen zijn we ook aan het opruimen geslagen en liggen alle tenten
inmiddels plat. We lopen naar Christoph en vragen of we nog wat kunnen eten
maar helaas de keuken is dicht. We drinken nog wat en praten wat na met de mede
ringers. Michiel meldt zich later ook nog en deze voorziet mij direct van het
commentaar: “wat was jij laat……”. Ik had hem ook niet eerder dan bij de twee
keer doorgang T13 gezien toen de auto’s daar verspreid stonden dus blijkbaar waren
onze ritmes anders en was hij “buiten” toen ik er bij Breidscheid opdraaide in
de ochtend. Het was nog even gezellig en tegen 10 uur besloten we dat het nu
toch echt tijd is om te gaan rijden.
Bij
Bedburgerland scoren we nog wat te eten en praten we nog door over de dag. Daar
nemen we afscheid van Jean-Pierre die richting het zuiden gaat vlak na Venlo en
wij richting het midden van het land. Als we in Nederland zijn is het tijd om
de auto bij te vullen en halen we nog een toetje bij het tankstation, het is
inmiddels tegen éénen. Iets voor half twee ben ik thuis en zet ik alle spullen
in de gang om vervolgens vrijwel direct mijn bed in te gaan. Moe maar zeer
voldaan na een weekend Eiffel.
Serie
in de carrousel van Mark (MW-sportfoto.de).
Foto’s van Theo
Breidscheid
T13