Nürburgring 19-08--2006

Mijn technische verslag over de voorbereidingen voor Scuderia sloot ik af met de volgende alinea:

De komende week gaan er nog wat zaken aangepakt worden zodat alles wat nu beschikbaar is ook gebruikt wordt. Enkele Powerflex rubbers, nieuw luchtfilterhuis, spoorverbreders waarvoor ik nu eindelijk de moeren heb gehaald. De remmen zullen nog even gecontroleerd worden waarna de anti-rolkit afgesteld kan worden voor Scuderia.

Blijkbaar heb ik met deze alinea de goden verzocht en liep alles iets anders dan gepland………… Doordat Lila de respectabele leeftijd van 20 heeft bereikt en sommige onderdelen nog nooit los zijn geweest levert dit soms problemen op. Heel veel dank ben ik verschuldigd aan Steve en Theo die donderdag en vrijdag avond en nacht aan Lila hebben staan werken. Op onderstaand plaatje zie je hoe de onderdelen eruit gekomen zijn en ik kan je verzekeren dat is niet zachtzinnig gegaan. Dit is een helse klus geweest en dus was het zeer de vraag of ik zaterdag wel naar de ring zou kunnen. Aernoudt was heel aardig door te zeggen “dan ga je niet achter de geraniums zitten dit weekend ik heb een bijrijderstoel en je gaat gewoon mee”, uiteindelijk niet ingestapt bij Aernoudt op vrijdag omdat er nog geklust werd aan Lila en ik ergens nog stiekem hoopte op een wondertje dat ik toch nog zou kunnen rijden. Zaterdag morgen heel erg vroeg werd Lila bij mij afgeleverd en kon zij getest worden overdag op de ring, mannen dank dank dank, grandioos! Zoals verder op onderstaande foto te zien is zijn ook de verdelerkap en de sensor van het koelvloeistoftankje vervangen. Het is echt waar ik heb nu een boardcomputer zonder lampjes die “standaard” branden. J

Afijn, Lila is beschikbaar en zaterdagochtend om 10 uur vertrek ik dan ook richting de Ring om Lila te testen. De eerste 5 ronden ben ik geen vriendjes, op zijn zachts gezegd, met Lila. Ik vind haar verschrikkelijk rijden L Het is leuk dat de motor beter trekt en je beter Ex-mule opkomt maar verder vind ik de balans in de auto verre van fijn. O nee hé nu is er zoveel aan Lila gedaan en ik vind haar minder prettig rijden……. Het hopt en het stuitert achter me zoals ik alleen ken uit de begin tijd van Lila toen zij als een dweil was, oei oei oei, het tempo ligt laag en het vertrouwen mist. Tijdens een baansluiting tref ik Aernoudt en Paskal op het grasveld tegen over de ingang, het is heel erg vol. Als de baan weer open gaat staat er vanaf alle kanten files richting de rotonde. Voor ons een signaal om nog even een klein rondje te lopen alvorens de baan op te gaan. In mijn vijfde ronde, in de motregen, met vele motoren in de vangring om me heen zakt de moed me echt in de schoenen, na die ronde wil ik ook eigenlijk direct naar huis….

Steve, die met me mee was gegaan, heeft zin om wat te eten en dus vertrekken we richting Hannes, de baan zal toch voorlopig wel dicht zijn. Onderweg zien we Marius met zijn Renault 5 de ringmini slepen en gaan daar even met knipperlichten achter hangen zodat het opkomend verkeer weet dat het allemaal wat langzamer gaat. De ringmini “thuis” gebracht en even een zet zijn garage ingegeven om vervolgens kennis te maken met Marius. Marius ging weer naar “boven” want de baan was gewoon weer open (? Dat hadden wij niet verwacht na al die motorrijders in de kant).

Bij Hannes praat ik over mijn ervaringen met de auto en dat ik het eigenlijk helemaal niks vind, hoe zeg je dat tegen iemand die twee avonden voor je heeft staan beulen? Steve stelt voor dat hij Lila nog even mee neemt over de ring en dat we dan nog even verder praten over het gedrag van Lila. Na één ronde komt Steve binnen en geeft aan dat ik even mee moet rijden, ik stap in en ben verbaast bij Steve in de auto dezelfde dingen te voelen als ik zelf rij alleen dat hij daar “niks” mee doet en gewoon verder stuurt. Hmm dat kan dus blijkbaar “gewoon”, de eerste wiebel is geen begin van het uitbreken maar gewoon het gaan “hangen” van Lila (of hoe moet je dat zeggen?). Na deze zeer leerzame ronde voor mij neem ik zelf het stuur weer over en heb de eerste goede ronde van deze dag te pakken. Wat een verademing weer vertrouwen in Lila en weer weggedrag waar ik wat mee kan. Blij stap ik na deze ronde uit en geniet na van deze ronde op de altijd magnifieke baan.

Op het terrein zie ik Andre en Henry staan die met Paskal praten. Henry mist zijn, voor mij bekende, auto en is er met een BMW CSL. Hij is er niet helemaal content mee, hij heeft hem nog niet zo lang. Ik vind het erg leuk om te horen dat ook hij dit jaar in september weer bij Scuderia mee gaat rijden. Dus wij gappen al met zijn tweeën; dit jaar zijn we echte BMW fans bij Scuderia. Om iets over zevenen stappen wij allemaal nog de auto in om een laatste ronde te doen. Deze ronde gaat net als de vorige weer stukken beter en ik heb mijn vertrouwen weer volledig terug in Lila. Na de ronde gaan we naar Hannes waar we nog wat eten met Harald, Marius, Paskal, Aernoudt en een stel met een e30 touring (ben helaas de namen kwijt…..). Om 9 uur is het tijd om de terugreis aan te vangen en weer richting Nederland te gaan. Eerst nog even langs de camping waar de laatste zaken door Aernoudt opgepikt worden om vervolgens met elkaar op te rijden. Ik breng Steve thuis en kruip uiteindelijk zeer moe maar voldaan mijn bedje in na weer een enerverende dag am Ring.

Onderstaande foto’s, van internet, zijn weer het levende bewijs dat ik geweest ben. Vooral de serie van “ring-bunny” in de carrousel vind ik zelf erg leuk, dit was overigens mijn 5^e ronde, die ik zelf helemaal pet vond. Koen ook dank voor je foto’s even als Ronald, BMW team holland en Christiaan Norden.

Home 2006