Monte Carlo Rally

24-27 januari 2008

 


Donderdag 24 januari.

 

Theo ging naar de Rally van Monte Carlo en eigenlijk had ik zelf ook wel zin in een break dus besloot ik begin dit jaar om met hem mee te gaan. En zo komt het dat ik vanochtend na de spits met Theo richting Montélimar vertrek. Onderweg lekker rustig zitten kletsen en wat tijdschriften door zitten bladeren. Twee keer gestopt voor een korte pauze. En dan tegen 8 uur zijn we in het hotel, dan is tom tom toch wel een heerlijkheid. We checken in en vertrekken vrij vlot daarna om op zoek te gaan naar wat te eten. We belanden bij de locale pizzeria en genieten van een heerlijke pizza. Voldaan gaan wij terug naar het hotel waar ik spoedig mijn bedje opzoek, heerlijk vroeg.

 

 

Vrijdag 25 januari.

 

Om half 8 loopt de wekker af en sta ik op. Daarna heerlijk ontbijten en langs de supermarkt om wat te eten voor overdag te scoren. Daarna onderweg naar proef 5. Onderweg rijden we door een mooie omgeving en zien we o.a. een vervallen brug, een ruïne, historische brug met bogen en heel veel mooie vergezichten tussen de bergen. Tegen half 11 komen we in de buurt en dan blijkt dat we tussen de parkerende auto’s van proef 4 zitten….. toch lastig zonder goede gedetailleerde kaart. Na een handen en voeten gesprek in het mengel frans engels gaan wij onderweg om toch naar proef 5 te komen. Geklooi met de tom tom, alternatieve route met 5 km versperring dan maar??? Uiteindelijk blijkt dit ook niet te werken en komen we uit bij geparkeerde auto’s voor proef 6, de proef waar we ’s middags naar toe wilden. Na wat overleg besluiten we proef 5 maar niet meer op te zoeken, deze startte namelijk om 10:49 en het is inmiddels 11:30…. Vanmiddag eerst maar eens een goede kaart van dit gebied kopen! We parkeren vlak bij het punt waar je de proef op kan, brutaal doorrijden heeft nog wel eens zijn voordelen ;-). En met dat we naar de proef lopen stuitten we direct op een hairpin van de proef, mooi om een huis heen. Het is hier erg mooi!

 

 

Na de hairpin lopen we richting een brug waar ze ook overheen komen, we lopen nog iets verder de proef op. We lopen richting start zeg maar in grote lijnen. Iets verderop zit een mooie bocht. Theo spot daarboven een mooi plekje, hoog en veilig en heerlijk in de zon. We installeren ons en rond half 1 ben ik broodjes aan het maken en geniet ik van een heerlijk zonnetje.

 

 

 

Tegen drie uur zullen hier pas de eerste “echte” rijders langskomen dus tijd zat om even te relaxen. Ik pak heerlijk mijn nieuwe boek en lees de eerste hoofdstukken. Zo af en toe opgeschikt door een heli die verkenningsrondjes draait.

 

 

 De tijd gaat zo nog best snel en daar komen de eerste rijders. Het geluid klinkt super die berg op J.

 

 

 

Nadat de top voorbij is volgt nog een groot deel franse rijders die “gewoon” voor de franse competitie rijden. Daar zitten een paar hele snelle en scherper rijders bij. Een van de Subaru rijders doet het iets té en die botst met zijn rechter achterwiel tegen een hard stuk heuvel, daarna raakt hij de auto een beetje kwijt….een verloren achterwiel is het gevolg. Snel wordt er een ander wiel gemonteerd en twee auto’s later vervolgens zij rustig hun weg weer. Mooi werk van deze equipe!

 

Hier reed hij tegenaan met zijn achterwiel

Het gevolg …., rechtdoor geschoten

En hier zijn ze aan het repareren op de proef.

 

Hieronder nog wat mooie plaatjes van de omgeving waarin wij deze middag bivakkeren.

 

 

 

 

En dan loopt het tegen vieren en begint iedereen te lopen, de proef is afgelopen. Wij klauteren naar boven om vervolgens “veilig” af te kunnen dalen. Tegen half 5 zijn we bij de auto en besluiten we om te wachten tot de proef open gaat zodat wij zelf ook nog een deel van de proef kunnen rijden. Om half 6 is het zo ver en draaien wij de proef op J. Ter hoogte van la Pervenche draaien wij de proef op en rijden via St. Julian du Gua door tot aan de D121  bij de col de la Fayolle, daar mogen we helaas niet verder rijden van de politie. De proef is schitterend om te rijden, erg veel mooi bochten werk en een grote uitdaging om hier goede pace notes te maken lijkt ons!!! Nu wij er na de proef overheen rijden kunnen we goed zien hoe de weg is aangereden en uitgehold op sommige stukken. Erg mooi om te zien, ook is het asfalt er niet echt beter op geworden, je merkt gewoon dat sommige stukken niet meer van grind voorzien zijn. Na dit mooie avontuur gaan we op weg naar het hotel. We belanden in een file en besluiten in Privas eruit te draaien. We stoppen bij zo’n grote supermarkt en scoren daar een goede kaart van het gebied! Daarnaast zit een eet gelegenheid wat dus mooi uitkomt, na een voedzame maaltijd rijden we verder heerlijk zonder file. Nu terug in het hotel is het tijd voor het typen van een verslag en het uitzoeken van een proef voor morgen. Als snel zijn we hier hierover eens en gaan we beneden kijken of het lukt eea via het netwerk van het hotel online te krijgen.

 

 

Zaterdag 26 januari.

 

Na het ontbijt stappen wij de auto in om onderweg te gaan naar proef 12. We hebben een leuke binnendoor route uitgezocht om zo naar de proef te komen. Hierdoor kunnen we ook heerlijk van de omgeving genieten, het is hier erg mooi! Ons idee was om via de D214 naar les Chabannes, of zoveel verder als mogelijk was, te rijden en vanaf daar naar de hairpin te lopen. Echter in Rochepaule stikt het al van de auto’s en al snel blijkt dat we daar niet verder komen. Dus auto geparkeerd en wandelschoenen aan en lopen.

 

 

Na twee bordjes nog twee km, samen dus vier, komen wij aan bij de proef. We zijn niet in de bocht die we in gedachten hadden maar ook hier is het zeer mooi. De vier kilometer naar beneden waren erg stijl, wij schatten een procent of 7, dat kan dus nog leuk worden als we vanmiddag weer omhoog mogen ;-). Het loopt inmiddels tegen 12 uur en de proef gaat zo starten. Als ervaren rallysupporters speuren we snel om ons heen waar we het beste kunnen staan. We hebben nog wel wat eisen…….goed foto’s kunnen maken, het overzicht kunnen zien en natuurlijk wil ik graag in de zon. Afijn na een klein beekje over gestoken te zijn, staan onze stoelen en liggen onze spullen klaar. Met dat we alles in orde hebben komt de dubbel nul-auto voorbij, precies op tijd dus J. En dus staan wij op scherp om de eerste auto’s vast te gaan leggen. Later tijdens de proef film ik ook nog wat met de video camera. Ik ben toch niet zo handig met zo’n apparaat. Eigenlijk ook niet zo gek als je hem zelf alleen gebruikt om in je auto te hangen als je zelf rijdt, oeps.

 

 

speciaal voor Mark J

 

Tegen een uur of één is het hele circus weer voorbij en is het voor ons tijd om een broodje te eten. We maken heerlijke stokbroodjes voor onszelf en genieten in het zonnetje hiervan. De proef begint ondertussen al aardig leeg te lopen en er ontstaan leuke opstoppingen voor onze neus op het smalle weggetje van de proef. Wij lezen beide nog lekker een uur in de zon in onze boeken en rond half drie ruimen we op en gaan we aan onze tocht naar boven beginnen. Dit valt knap tegen, de ring lopen is één maar dit, pfff. Het is alsof je continue fuchrühre op moet klimmen. Met enkele breaks onderweg komen we het eerste bordje nog twee kilometer tegen, dus we zijn op de helft. Als we weer op het asfalt staan zijn we blij eindelijk weer normaal lopen, wat een verschil! Als we bij de auto zijn ploffen we lekker neer op het muurtje, de schoenen worden weer gewisseld en we gaan op weg naar de proef. In tegen gestelde richting rijden we niet veel later over proef 12. Deze proef is ook schittert om te rijden, twee smalle bruggen in dit gedeelte en veel bochtenwerk. Het blijft continue opletten want breed is het lang niet overal. En dan zijn we bij het eind punt, de proef is over L. Gelukkig hebben we ook voor de terug weg een mooi route langs kleine wegen uitgezocht en zo gebeurt het dan we tegen half 7 weer in Montélimar arriveren en lekker gaan eten. Terug in het hotel besluiten we morgen naar de Col de Turini te gaan. Deze proef rijden ze de tweede keer tegen 12 uur en dat betekent dat we toch zeker om half 7 hier weg moeten rijden willen we op tijd aan de proef staan. Dus dat wordt straks op tijd naar bed. Slapen zal waarschijnlijk geen probleem zijn voor me aangezien we de hele dag in de buitenlucht hebben gebivakkeerd en ook aan de conditie hebben gewerkt.

 

 

Zondag 27 januari.

 

Deze dag rijden de deelnemers net boven Monaco en dus hebben wij vanaf Montélimar een goed ritje voor de boeg. Helaas nog niet de wijsheid dat je beter de nacht van zaterdag op zondag daar in de buurt kan slapen. Afijn zo leer je elke keer weer wat bij. Dus de wekker op 5:30!!!!!!! En al om 6:30 onderweg richting de Col de Turini. Na bestudering van de kaart en waar de proeven lagen uitgedokterd hoe we het beste konden rijden. Toen we schuin boven Nice de B54 op wilden draaien bleek echter dat ze deze ook afgesloten hadden, shit shit shit. Na wat handen en voeten gepraat met de gendarmerie omdat mijn Frans ver onder de maat is uitgevonden dat we nog tot 11 uur over de proef konden rijden naar de Col. Dus als een haas weer alle haarspeldbochten naar beneden en om 10:40 stonden we netjes in de rij om de proef op te mogen, althans dat dachten wij. Met de volgende gendarmerie in overleg daar ter plaatse, nee hoor u mag de proef niet meer op. Uitgelegd dat zijn vrouwelijke collega bij de B54 wat anders zei veranderde de situatie niet. En zo staan wij rond 11 uur met lege handen, we kunnen op geen enkele wijze meer bij de proef komen L.

 

De auto iets later aan de kant gezet en samen overlegt wat te doen, we kiezen ervoor om ff een break te nemen en daarna via mooie binnendoor weggetjes in de alpen richting Nederland te rijden. De omgeving is werkelijk waar schitterend.

 

 

 

 

 

We genieten van de omgeving en dan komt de tweede grote tegenvaller van de dag, de col waar wij over willen is afgesloten in verband met sneeuwgang. Aangezien we dit niet verwacht hadden kwamen we hier pas achter toen we voor een grote hoop sneeuw stonden………

 

 

 

Teleurgesteld beginnen we aan de weg terug, ongeveer anderhalf uur later zijn we terug op de plek waar we begonnen waren L. Ik ben het op dat moment helemaal zat en wil naar huis, dus tom tom ingesteld en gaan. Ook dat viel nog knap tegen want we zaten dus danig in de binnenladen dat we nog tot 19:00 uur nodig hadden om op een fatsoenlijke snelweg te komen en pas tegen een uur of negen waren we op de route de soleil. Uiteindelijk zijn we 5:30 in de ochtend thuis en ben ik gebroken en bekaf. Tijd om te gaan slapen. Al met al kijk ik terug op een aantal mooie relaxte dagen met leuk rally spektakel.

 

Hieronder nog wat extra foto’s:

 

Vrijdag:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home 2008