10 april 2010 DNRT Wedstrijd, Circuit Park Zandvoort
Op
vrijdag 9 april vertrekken Dik en ik op tijd richting Circuit Park Zandvoort.
Het weer is heerlijk en het zonnetje laat zich lekker zien. Aangekomen op
Zandvoort is er een dag bezig van Bleekemolen. We hebben dus wat te kijken
zolang we wachten. Natuurlijk genieten we ook uitgebreid van de zon die er
eindelijk weer is. Tegen een uurtje of 5 spreken we met Bakker en kunnen we
onze pitbox in. Ruud is inmiddels ook gearriveerd en die helpt ons met afladen
van de auto’s en het leeg halen van de bus. Niet veel later staat alles lekker
op zijn plek en kunnen Dik en ik gaan tegen 7 uur ons inschrijven. Alle bekende
gezichten treffen we weer achter de inschrijftafel. Ria heeft haar
administratie weer mooi op orde, streng en rechtvaardigt controleert zij op
inschrijving bij de ZAC en onze nieuwe licenties. Theo doet zoals gebruikelijk
de transponders en met Huub maken we nog even een praatje. Keuren kan morgen
pas dus dat wordt vroeg uit de veren. Als we terugkomen komt niet veel later
jarige Sandy aan, zij heeft het eten bij zich dus iedereen is blij dat we nu
hamburgers kunnen gaan bakken J. We maken de laatste zaken in orde en
kletsen gezellig, Bas sluit hier later ook bij aan. De taart smaakt heerlijk en
tegen 12 uur zoeken we onze bedden op. De wekker gaat tenslotte al weer op
5:30.
Om
kwart voor zeven staan Dik en ik begeleid door Ruud bij de keuring. We zijn net
voor de drukte want achter ons vormt zich al een aardige rij. Vlot zijn we weer
onderweg naar de pitbox. Mijn stoel moet nog even goed aangedraaid worden maar
verder is alles in orde. De bijrijderstoelen worden bij Dik en mij uit de auto
gehaald om nog wat minder kilo’s bij ons te hebben. Geert ontbreekt helaas deze
eerste wedstrijd dag, wij hopen dat hij er de volgende wedstrijd weer gewoon
bij kan zijn! Niet veel later komt ook Rudy binnen om ons vandaag te
ondersteunen later gevolgd door Arno die in de loop van dit seizoen zijn eerste
wedstrijd hoopt te rijden bij WGB Racing. Tegen 9 uur zit ik aangekleed en wel
gereed voor de vrije training. Op mijn nieuwe slicks draai ik voorzichtig mijn
eerste ronden, rustig de warmte erin laten komen. Uiteindelijk rij ik slechts
een 2:13 (20e positie) wat ik erg traag vind. Ik hoor echter ook een
raar geluid en voel een soortement klap bij het schakelen. Ruud en Rudy duiken
gezamenlijk onder de auto om te kijken of ze wat kunnen ontdekken. Als Dik
binnenkomt van zijn vrije training roept deze direct dat is die bout van het
diff en hup ook Dik ligt onder de auto, niet veel later gaat de auto naar
beneden en horen we het geluid niet meer, dat helpt voor mijn zelfvertrouwen
voor de tijd training straks. Dik rijdt dit jaar voor het eerst in de super
sport en dat doet hij erg goed. In zijn vrije training ligt zijn auto naar zijn
zin en rijdt hij een 2:01 (14e positie). Dik zet zijn dempers nog
wat harder en zo staan de beide auto’s klaar voor de tijd training. Het gaat
bij mij iets beter en ik rij een 2:09 wat mij de 15e startpositie
oplevert. Dik rijdt een top tijd van 1:57 met zijn m3 wat hem de 10e
positie oplevert.
En
dan is het na de middag briefing tijd voor mijn eerste wedstrijd van het
seizoen. Ik start als 15e en eindig als 10e. Uiteindelijk
rij ik een 2:08 wat er al weer meer op begint te lijken. Je kunt deze eerste
wedstrijd met mij meerijden door op de volgende link
te klikken. Ik vind mijn auto niet echt lekker lopen en bij binnenkomst rookt
deze ook verschrikkelijk. Bas kijkt samen met Ruud en Rudy wat er aan de hand
is. Er zit olie in 2 bougie gaten, deze worden snel en vakkundig schoon gemaakt
en daarna weer terug geplaatst zodat een en ander ruim voor de laatste
wedstrijd klaar is.
Dik
rijdt een mooie strijd voor in het veld en behoud zijn 10e positie
in de super sport, een 1:58 in de wedstrijd is een knappe prestatie. Super om
te zien hoe de auto en Dik nu na een jaar echt een geworden zijn en hij weer
lekker kan rijden zoals hij graag wil.
De
laatste wedstrijd is een feit, op naar de startpositie en dan voor de laatste
keer los. Tijdens de start blijft een van de eerste auto’s zo goed als stil
staan, iedereen duikt er omheen en ook ik kan er gelukkig links langs duiken,
hierdoor kom ik erg ruim de tarzan in maar ik lig dan inmiddels al wel weer 8e.
In de eerste ronden is het altijd oppassen, de banden zijn gewoon nog niet goed
op temperatuur maar het gaat prima. Tot aan het scheivlak, een van mijn mede
tour rijders komt via het gras het scheivlak inzetten en pakt mij rechtsachter
op de auto, net nadat ik het clipping point was gepasseerd. Met veel kunst en
vliegwerk hou ik de auto uit de vangrail en rij hem nog iets naar achteren en
duim dat alles voor mijn neus langs zal gaan (ik sta met mijn kont net niet
tegen de vangrail dwars ten opzichte van de baan). Het hele veld is voorbij en
ik heb geen extra schade op gelopen. Ik draai de baan weer op en voel wat mijn
auto doet. Hij voelt normaal aan en na vodafone begin ik weer gas te geven. Ik
lig 37e en begin aan een inhaal race. Het is leuk om te doen en
geeft een andere race gevoel dan normaal. Uiteindelijk kom ik aan het einde van
de race als 18e binnen. Ik meld me niet veel later in de toren en
ontmoet de man die mij rond gedraaid heeft. Excuses volgen en we checken en ja
het zijn onze auto’s geweest die in aanraking met elkaar zijn geweest. Hierna
loop ik snel naar de pitmuur om nog zoveel mogelijk mee te krijgen van Dik zijn
laatste wedstrijd. Arno loopt steeds op en neer met het pitbord dus Dik wordt
ook mooi op de hoogte gehouden. Hij is ondanks twee keer code 60 druk in
gevecht met de Mercedes van van Drimmelen, helaas kan hij die net niet inhalen
voor het einde van de race. Uiteindelijk wordt Dik 8e wat een super
prestatie is! We kijken beide met veel plezier en vertrouwen naar de komende
wedstrijd.
Foto’s
van Dik:
Foto’s
van Nynke: