9 april 2011 DNRT Wedstrijd, Circuit Park Zandvoort
Vrijdag ochtend begin ik met het inladen van de
laatste zaken en zet de auto’s klaar. Dik is nog de laatste zaken op de zaak
aan het regelen en tegen 13 uur laden we samen de auto’s op. Tegen twee uur
rijden we gezamenlijk richting Zandvoort. Op Zandvoort is het heerlijk weer en
ook Rudy is al aangehaakt. We hebben vrij vroeg de beschikking over onze pitbox
omdat deze niet is verhuurt vandaag. We beginnen met het uitladen van de bus en
later, als de auto’s achter de pitbox zijn verdwenen, met de racers. Om 7 uur
zijn we ruim klaar voor de keuring. Arno is ook op tijd binnen om mee te gaan
naar de keuring. Onze racekleding netjes naast ons in de auto’s. Bij de
inschrijvingstafel is het een gezellig weerzien van de DNRT ploeg. Bij de
tijdswaarneming wordt me gemeld dat ik eigenlijk naar de sportklasse moet
gezien mijn rondetijden. Ik overleg met Huub omdat ik net een nieuwe racer heb
en vraag of ik eerst nog een keer in de toer mag rijden, dit is akkoord. Ik
neem nieuwe startnummers en een streamer mee zodat de
auto afgemaakt kan worden.
Na de keuring is het de hoogste tijd om wat te eten
te halen, dit is nog een kleine uitdaging omdat er al van alles dicht is. Maar
tegen negen uur zitten we aan een patatje in de pitbox. Ik kom er achter dat ik
een aantal zaken ben vergeten in te laden…. Het pitbord, de lekbak en ook de startkabels
zijn niet meegekomen. Het pitbord kunnen we missen en de rest kunnen we
gelukkig lenen van onze pitbox-genoot Bas Roos J.
De volgende ochtend maken we de laatste zaken aan
de auto’s klaar en staan Arno en ik als eerste op het programma om te gaan
rijden. Andre is heel vroeg opgestaan en komt samen met zijn dochter ’s
ochtends de pitbox ook binnen. Voor het eerst met zijn racer in wgb-kleuren op een wedstrijd bij de DRNT. Jarige Sandy,
Geert en ook Dennis komen niet veel later ook de pitbox in gelopen.
De vrije training verloopt redelijk rustig net als
de tijdtraining. Arno merkt verschil door zijn nieuwe onderstel, de auto ligt
een stuk stugger op de weg. Ik blijf niet gelukkig met de remkracht van de
auto. De tijden zijn redelijk maar niet echt goed (2:06). Dik is niet tevreden
met zijn nieuwe motor. Het eerste deel van de ronde loopt deze redelijk en
daarna lijkt die de noodloop in te gaan. De rondetijden blijven achter bij de
verwachtingen en het gevoel is niet goed. Andre rijdt lekker zijn ronde en zit
goed in zijn ritme, hij traint dan ook de eerste tijd in de sportklasse.
De eerste wedstrijd start is als 6e en
het gaat redelijk. Ongeveer halverwege de wedstrijd raak ik mijn achterkant
kwijt in hugenholtz, de racer stuitert het gras op en
gelukkig kan ik hem uit de vangrail houden. De curbs
zijn daar vrij hoog en ik zie rook onder mijn motorkap en bij mijn
versnellingspook opstijgen. Ik vertrouw het niet en parkeer de racer achter de
vangrail en wacht tot de wedstrijd afgelopen is waarna ik voorzichtig terug rij
naar de pitbox. Arno heeft tijdens deze eerste race een e30 van dichtbij
bekeken waardoor hij enige averij heeft opgelopen. Dik start ondanks zijn
mindere gevoel nog redelijk vooraan in het veld. Het komt echter met de zelfde
klachten terug als na de trainingen. Andre doet zijn ding en rijdt soepel rond
en behoudt zijn eerste positie.
Terug in de pitbox wordt de auto bekeken. Er lijkt
motorisch niks mis te zijn. Ik plak de voorbumper zodat deze niet kan blijven
hangen als ik straks weer ga rijden. We kijken ook nog even naar de remmen maar
deze veranderen niet qua werking.
En dan is het tijd voor de laatste wedstrijd voor
een ieder van de dag. Ik mag op de 37e positie starten. Na een ronde
of 8 lig ik op de 25e positie en besluit ik te stoppen. De auto
houdt in omdat er volgens zijn idee niet genoeg benzine in zit; een ketstank
zou hier verandering in kunnen brengen. Het is overigens wel een vreemde
gewaarwording als je gas geeft en de racer niet reageert. Mijn stop is mede
ingegeven door het feit dat ik Arno al twee ronden lang tegen de bandenstapel
in de audi S zie staan. Helaas krijg ik geen contact
met Arno en krijg daardoor ook geen duim of het oke
met hem is. Ik meld het verhaal bij Dik die straks mag gaan starten zodat die
weet waarom Arno mist en waarom ik niet meer langskom. Arno wordt van het
circuit gezet en komt wat later terug bij de pitbox. Nu blijkt het nut van onze
grote gereedschapskarren. Alle onderdelen die benodigd zijn om Arno weer terug
te kunnen laten rijden zijn aanwezig en zo staat de auto dan ook bij aanvang
van de terugreis klaar voor gebruik.
Dik rijdt zijn laatste wedstrijd en blijft overall
ontevreden over hoe de racer presteert. Hij houdt het dan ook voortijdig voor
gezien. Een droeve uitkomst: 3 van de 4 WGB-ers
finishen in de pit. Gelukkig houdt Andre onze eer hoog en finisht als eerste in
de sportklasse. Tegen zeven uur gaan we naar de prijsuitreiking om Andre te
bejubelen. En zo gaan we in colonne weer onderweg richting het zuiden.