Nürburgring 5-10 september 2006

Scuderia Hanseat

Dinsdag 5 september is het dan zo ver, de ring reis met de Scuderia Hanseat training daarin gaat nu echt beginnen. ’s Middags kan er ingeschreven worden op de GP strecke en ’s avonds is de baan open van 17:15 tot 19:30 dus vroeg hoef ik er niet te zijn. Uiteindelijk rij ik iets voor énen weg. De auto is er klaar voor, alle spullen zijn ingeladen dus “loss getz”. Iets voor vieren arriveer ik op de GP strecke, na aangehouden te zijn met de vraag wat ik kom doen. Het antwoord inschrijven voor Scuderia opent de poort J. Ik krijg de stickers en de hanger zodat ik herkenbaar ben. Lila wordt voorzien van haar nummers en befaamde Scuderia sticker. Daarna ga ik op zoek naar het gastenverblijf waar ik ga verblijven. Dit wordt snel gevonden en ik check in om wat later mijn schoenen te wisselen en naar de ingang van de Nordschleife te rijden. Rond 17:30 gaat het kaartje in het apparaat en gaat de slagboom open, ik rij voor het eerst de baan weer op, Hatzenbach gaat niet naar mijn zin maar bij Flugplatz lijkt het ritme weer terug te komen, heerlijk. Er rijden al vele dure exclusieve auto’s rond, nog zonder Scuderia nummers maar die zullen vast nog komen. Na deze ronde rij ik door naar Pflanzgarten om daar even te kijken naar andere rijders.

Rond half 7 kriebelt het weer zo dat Lila gestart wordt en ik naar de ingang terug rij. En daar gaan we dan voor de tweede ronde van dit mammoet bezoek aan de Ring. Ik laat op het rechte stuk wat snelle auto’s voorgaan echter na Hatzenbach kan ik ze weer inhalen. Blijft toch leuk om met zo’n lila bmw-tje dikke Porsches in te halenJ. Het ritme zit er goed in en de ronde loopt goed. Remmen worden gekoeld onderweg naar Brünnchen waar ik nog tot half 8 blijf kijken naar al het moois wat langskomt. Als ik daar uitstap roept een man naar mij “gut gefahren!” (of iets van die strekking). Erg leuk als wilt vreemden dit je terugkoppelen op deze wijze! Ik zoek mijn “thuis” op en zet mijn bandenspanning nog wat terug omdat die mij te hoog aanvoelde. Met dat ik dat sta te doen hoor ik Dick H., “Hallo en dag, Ik ben weer weg vergaderen, morgenochtend 8 uur ontbijt. Oké?” “Ja, dat is goed” en zo komt er rustig een einde aan de eerste Tag am Ring.

Woensdag 6 september, kwart over 7 loopt de wekker af en stap ik uit bed om een hele dag met Lila te mogen spelen. Om 8 uur tref ik Dick aan de ontbijttafel en praten we wat over de dagen die komen gaan en het weer dat er toch wel heel erg goed uitziet. Rustig start zo een dag die nog veel actie momenten gaat kennen. Om 10 uur meld ik mij bij het FSZ-1 om daar les te krijgen in wagenbeheersing. Lila valt hier aardig op tussen alle mooie en net gepoetste mededeelnemers. De oefeningen vallen nog knap tegen. Onder andere een plaat die je achterkant een zwieper geeft die je op nat weer op moet vangen, uitwijken van asfalt met grip naar “sneeuw” en meer van dit soort spelletjes volgen.

Na deze training is het tijd om naar de ingang van de Nordschleife te rijden. Dit nadat ik de losliggende krik achter in mijn auto weer stevig vastgezet heb, deze is bij de oefeningen los gekomen…… Omdat ik nu 6 dagen achter elkaar met de auto aan het rijden ben heb ik achterin de auto een kistje met wat gereedschap en een goede krik geplaatst zodat ik kleine zaken zelf zou kunnen maken, ook als ik op de ring ben.

In de middag rij ik een aantal ronden waarna ik Dick, Pascal, later Maurice en nog later Willen Jan tegen het lijf loop op de parkeerplaats. Nog wat ronden rijden en toen 3 ronden mee met Willem Jan. Erg leuk om te zien hoe iemand met een e30 met een andere rijstijl over de ring gaat. Daarna is het weer hoog tijd om iets te drinken, zweten leer je wel bij deze temperaturen in een auto op de ring! Daarna gaat Willem Jan nog drie ronden met mij mee om te kijken hoe ik het doe. Dit is echt leuk omdat hij net de BMW-M-club training op de Nordschleife heeft gedaan en mij dus goede inhoudelijke aanwijzingen kan geven. Dit gaat prima en ik leer al weer mijn eerste verkeerd aangeleerde bochten herkennen.

met dank voor de foto’s aan Bernd Schweigert

Tijd voor afkoeling en een ijsje, terwijl Willem Jan en ik daar relaxed van genieten, buiten bij de Grüne Hölle, hoor ik opeens een bekende stem “Goedemiddag!” zeggen. En daar is Steve, die “even” komt kijken hoe het gaat en hoe Lila zich gedraagt na de laatste sleutelacties van maandagavond. Lila doet het goed en voelt goed aan dus daarover niks dan lof. Inmiddels loopt het tegen 5 uur en besluiten we nog even te gaan rijden want om 6 uur sluit de baan. Steve stapt bij mij in en na anderhalve ronden stoppen we bij mis/hit/mis omdat daar een motorrijder onderuit is gegaan en er nog geen vlaggen aanwezig zijn (Jorrit’s vlag wordt voor het eerst gebruikt…). Als de situatie overgenomen is door de profs hebben we de rest van de ronde vrijbaan en is er bij het afkomen van de baan code rood. Omdat het tegen zessen loopt en ik om half 7 aan het openingsdiner verwacht wordt neem ik even snel een douche om vervolgens naar het Dorint te vertrekken voor het openingsdiner. Aan tafel tref ik voornamelijk Zweden en nog drie Nederlanders. Henry, die er vorig jaar ook bij was, is nog met André onderweg omdat de gaskabel van André’s beroemde Banaan gebroken is. Na het diner is het tijd voor de groepsbijeenkomst, om door te spreken hoe het deze week zal gaan. Dick staat hier voor het eerst samen met zijn assistent Stefan vol in de belangstelling en dat gaat hem goed af. De groep kent vele rijders die zonder partners gekomen zijn, waardoor bijna de hele groep voor gezamenlijke avondmaaltijden kiest. Dit is goed voor de groepsband en het onderling contact, en natuurlijk ook gewoon gezellig als je zelf ook alleen gekomen bent J. Ik klets nog wat bij met Henry en zijn zoon Henry-Max, en tegen 11 uur is het tijd om richting hotel te vertrekken. Morgen worden we om 7:45 tenslotte op de GP strecke verwacht…..

Donderdag 7 september, wat mij betreft de eerste echte dag van de Scuderia training. Het weer ziet er weer veelbelovend uit, zelfs op dit vroege tijdstip!

Door alle acties gisteren ben ik er niet aan toe gekomen om mijn auto af te tanken. Na deze actie kan ik mij op de GP strecke opstellen. Op de GP strecke kan ik mijn ogen (weer) uitkijken, er doen weer allerlei exclusieve auto’s mee. De groep staat al uitgebreid onderling te kletsen.

Wij zijn groep zeven en na een tijdje worden wij, via de speaker, verzocht plaats te nemen in onze auto’s. Op naar onze eerste sectie: Wehrseifen - Breidscheid. We krijgen ter plekke onze instructies en kunnen met tussenruimtes van ongeveer 10 seconden één voor één de sectie rijden. Het snel keren met de groep vergt nog wat aandacht maar na wat instructies van co-coach Stefan gaat dit een stuk beter.

Na 1.5 uur oefenen met individuele feedback is het tijd voor de tweede sectie, Bergwerk - Kesselchen. Bij Bergwerk krijg ik de eerste keren totaal geen commentaar over hoe ik de bocht rij. Vanaf de vierde doorkomst krijg ik toch wat verbeteringen mee waarna na mijn idee de bocht niet lekker meer loopt, alle doorgangen daarna blijf ik aanvullingen ontvangen, uiteindelijk begint de bocht weer wat te lijken…… Ik leer op Kesselchen dat de Angstkurve zonder remmen genomen kan worden. Ik ga nog wel terug van 5 naar 4 om aandrijving te houden maar remmen is niet meer nodig J. Het lopen over sommige secties geeft je pas echt een goed gevoel bij de baan, Bergwerk blijft gewoon schitterend en de klim die in Kesselchen zit is te voet toch echt een stuk heftiger dan dat je daar met je auto doorheen komt in een fractie van de looptijd.

Al weer op weg naar de derde sectie van de dag; Karussell - Hohe Acht. Beide zeer lastige en precieze bochten. De Karussell mag ik niet harder nemen en moet in drie genomen worden, verder gaat die helemaal oké. Met Hohe Acht heb ik beduidend meer moeite, ik krijg het niet voor elkaar om de lijn zo te krijgen zoals gevraagd…… Lijn is wel oké maar kan gewoon beter. Het grappige van dit stukje is dat je via de Steilstrecke terug gevoerd wordt waardoor je rondjes kan rijden. Na de uitleg en feedback mogen we even vrij spelen op dit traject en mag er ingehaald worden, dit is natuurlijk feest. Enkele mederijders in dikkere auto’s met meer pk’s staan even te kijken hoe dit lila monstertje zich houdt tussen al dit geweld… Kortom heerlijk even uitleven J

Na nog wat woorden van de instructeurs van deze sectie vertrekken we richting de GP strecke voor de lunch-break. Deze is leuk want de klassieke auto’s en de deelnemers die er voor de eerste keer zijn mogen van 1 tot 2 vrij rijden over de GP strecke en de Nordschleife en de “Sportfahrer” en “Routiniers” van 2 tot kwart voor drie waarna in de middag nog twee instructie secties zullen volgen. De sleep die op Döttinger höhe ontstaat is op zijn minst indrukwekkend te noemen, er gaan een kleine 400 auto’s dan richting de GP strecke…… (helaas is fotograferen en rijden niet echt makkelijk te combineren waardoor op de foto niet helemaal uitkomt hoe indrukwekkend de sleep is)

Tijdens de pauze rij ik 2 ronden, die weer leuk gefilmd kunnen worden! Lang leve Scuderia ten opzichte van de gewone TF!!. In de middag starten we met de sectie Wipperman - Brünnchen. Hier leer ik hoe ik ook zonder over de kerbs te klunen Wipperman kan nemen, dat is lang geleden dat ik dat gedaan heb! Brünnchen -uit blijft lastig en na allerlei verschillende manieren van nemen en andere versnellingen begint het er een beetje op te lijken maar lekker zit die bocht er nog niet in, dat is duidelijk. Halverwege deze sessie komt er ineens echt Eiffel-wetter langs, vreemde wolken met regen die erg laag hangen. Op Wipperman is het nat en na Brünnchen -uit is het bijna droog. Blijft altijd vreemd maar wel mooi om te zien!

Daarna vertrekken we naar één van mijn favorieten delen van de Nordschleife, Pflanzgarten! De groep wordt hier in tweeën gedeeld, waardoor de ene helft van de ploeg naar de andere kan kijken. De eerste en tweede doorgang is voor mijn groep wat nattig, daarna is de baan droog en kan het gas erop. Wat een heerlijke bochtencombinatie is dit toch!!! Ik krijg in deze bocht erg goede feedback van de instructeur (H.G. Müller) waar ik erg blij mee ben. Dick’s vertaling hiervan zal ik hier niet herhalen maar het leek erop dat HGM aardig stond te stuiteren over hoe ik Pflanzgarten nam…. Bij de Abschlußprufung word dit dan ook gewaardeerd met een 2! (excellent)

Inmiddels loopt het al tegen zessen en is het tijd om weer richting GP strecke te gaan. Nu rijden de beginners van kwart over zes tot 7 en ik van 7 tot 8. Tijdens mijn tweede ronde verschijnt er opeens een Z3 achter me. Het is de auto van co-coach Stefan. Ik wil hem voorbij laten maar hij blijft achter me hangen en dus na enige twijfel ga ik weer verder met mijn eigen lijn, en Stefan volgt om te kijken (blijkt achteraf). Na deze ronde wisselen we van positie op de GP strecke en gaat Stefan mij voor gedurende een ronde als gids. Dit is echt luxe! Daarna gaat Stefan in zijn eigen tempo verder, en draai ik ook nog een ronde. Het is echt vlak voor achten als ik de baan afdraai, in de paddock loop ik Dick en Stefan tegen het lijf waarna wij gezamenlijk met de “vrachtwagen” van Dick richting Bahrweiler vertrekken om te gaan eten in Die Alte Schöne. Na een heerlijke pizza en een hele boel geklets vertrekken we richting onze auto’s bij het circuit, echter het hek is dicht en dus kan Lila niet meenemen naar het hotel. Ze slaapt deze nacht naast haar grote zus (de “dikke dame”). Dat wordt morgen extra vroeg op en met Dick mee naar de GP strecke. Hij dient er als coach eerder te zijn dan wij als rijders…. Inmiddels is het echt slaaptijd geworden maar ben ik nog klaar wakker. Alle indrukken en er raast nog veel adrenaline door mijn lijf. Eerst een korte douche en dan mijn bedje in waar het lang duurt voor ik de slaap kan vatten.

Vrijdag 8 september, zoals gemeld is het vandaag extra vroeg opstaan om mijn lift naar de GP strecke niet te missen, Dick en ik ontbijten en vertrekken vlot daarna. Doordat ik nu om ongeveer kwart over 7 aanwezig ben heb ik tijd om even Lila na te lopen; olie, koelwater en ruitensproeierwater wordt gecontroleerd en de wielen nagetrokken. En om kwart voor acht ben ik er klaar voor, precies op tijd, om me op te stellen bij de groep. Onze eerste sectie van de dag is Schwalbenschwanz, de kleines Karussell en Galgenkopf. De eerste twee onderdelen gaan redelijk vlot goed maar de lijn in Galgenkopf blijft zoeken. Lastig om de zaak precies goed te krijgen.

Na deze sectie wordt de groep in tweeën gesplitst, één deel naar FSZ II en één deel naar een offroad terrein. Ik laat me niet verleiden te gaan spelen op het offroad terrein maar ga met mijn wagenbeheersing aan de gang op het FSZ. Alle mensen wat kan je daar gefrustreerd van raken L, dit is echt een onderdeel waar ik niet van hou! Op naar de sectie GP Strecke, we doen wat rondes achter de instructeurs. En oefenen vervolgens de “rollende” en “staande” start. Erg leuk om te doen en ook grappig dat de GT3 die voor me staat bij de start dusdanig langzaam reageert dat ik hem voor de Mercedes Arena heb ingehaald evenals nog wat mensen die per se de bocht vanaf links willen starten J. Uiteindelijk heeft de GT3 er 5 rondes voor nodig om mij uiteindelijk op het rechte stuk in te halen….

Na de lunch op naar de volgende sectie; Slalom in de Dunlop-kehre en de Müllenbachschleife. Hier worden we wederom in twee groepen gedeeld waardoor je leuk kan kijken naar je medecursisten. De slalom doen met een auto waarbij je het minder erg vindt als er een band tegen aankomt maakt het een stuk relaxter.

Aan het einde van het oefenen geven de instructeurs nog wat prijzen weg, nummer 1 van de nieuwkomers, routiniers en de sportfahrers. Tot mijn verbazing maken de mannen mij nummer 1 van de Sportfahrers!!!! En warempel ik krijg ook nog een kleine beker van ze. Volgens vele groepsgenoten dient deze ergens op de motorkap van Lila gemonteerd te worden J

Al weer op naar de laatste sessie voor deze dag, Hatzenbach I en II en Hocheichen. Het stukje voor Hatzenbach I levert nog wat aanstuur problemen op en de instructeur van Hatzenbach I vindt mijn tempo te hoog en wil dat ik langzamer ga rijden omdat ik volgens hem op de grens zit. De instructies voor Hocheichen helpen me enorm en de bocht gaat elke ronde beter. Moe maar zeer voldaan sluiten we tegen zessen deze sectie af.

Tijd voor het avonduurtje vrij rijden, voordat we daaraan kunnen beginnen dient Lila eerst weer eens van benzine voorzien te worden. Het beeld bij het tankstation is toch elke keer weer indrukwekkend J. Na de vrije rondes is het tijd om een hapje te gaan eten met de groep. Tegen half 9 treffen we elkaar en praten we over de dag. Tijdens het eten komen Marnix en later ook André binnen. Erg leuk om deze groepsgenoten van vorig jaar weer te zien. Om 11 uur vind ik het mooi geweest en ga ik naar mijn hotel.

Zaterdag 9 september, al weer de laatste dag van de officiële training op de Nordschleife. Vanochtend staan er nog twee secties op het programma en in de middag de befaamde abschlußprufung, tussendoor mogen alle deelnemers tegelijk nog een uurtje oefenen.

In alle vroegte zijn we allemaal weer aanwezig op de GP Strecke, klaar voor onze secties. We starten bij de sectie Flugplatz / Schwedenkreuz en Aremberg. Aangezien de sectie voor de heuvel op bij Flugplatz start dien je de met je auto op te schakelen om boven te komen voordat je aan Flugplatz kan beginnen, dit is een raar gevoel aangezien ik hier normaal van 5 naar 4 terugschakel en nu net in 4 kom. Daarna kan ik lekker gas geven. Ik leer dat de bocht vanuit Schwedenkreuz linksaf naar Aremberg anders genomen kan worden. Normaliter kom ik hier aan in 5 en schakel terug naar 4 om vervolgens de auto naar het instuurpunt van Aremberg te laten lopen. Dit is niet correct, na het terugschakelen “gewoon” weer gas geven om de aandrijving te houden en dan weer remmen om Aremberg te starten. Oh o, dat is best lastig en uitdagend! Het lukt na twee keer oefenen en we kunnen weer aan de laatste centimeters hier gaan werken, nog net 20 centimeter verder nog net iets naar links zodat ik de hele baan gebruik. Aremberg draai ik te vroeg ik en het kost me 4 doorgangen voor ik de juiste lijn te pakken heb. Maar uiteindelijk zijn alle bochten redelijk goed J

Op naar de laatste sectie van de Scuderia training, Fuchsröhre / Adenauer-Forst / Metzgesfeld en Kallenhard. Voordat de Sportfahrers en Routiniers mogen starten sta ik wat te kletsen op de baan met Marnix, erg leuk om even te horen wat zijn plannen zijn en dat het wel erg kriebelt om hier te staan zonder auto!!! Fuchsröhre wordt niet beoordeeld, Adenauer-Forst leverde mij de laatste tijd veel problemen op en ik ben dus erg blij dat ik deze nog een keer goed uitgelegd krijg. Ook hier de neiging te vroeg in te willen sturen maar na wat herkenningspunten te hebben gaat het een stuk beter.

Op Metzgesfeld krijg ik wederom de kleine stukken mee die niet goed gaan en co-co-coach André, die deze ochtend ook mee is met Dick, geeft mij zelf feedback J. Dit kan met één stuurbeweging! Ik denk ondertussen “Alle mensen kan dat echt ???”. Ik denk dat ik dat nog een tijdje mag oefenen, gelukkig gaan de hoofdlijnen wel goed maar de details zitten er hier nog niet goed in. Kallenhard wordt gedurende de eerste twee doorkomsten voorzien van commentaar daarna is hij goed, tijdens de abschlußprufung blijkt dit ook echt goed te zijn want op deze bocht scoorde ik ook een 2!!!!!

De sectie is ten einde en we gaan op weg naar de GP Strecke, daar wordt nog even druk overlegd hoe het vanmiddag allemaal gaat lopen en wat er van ons verwacht wordt. Ik ga Lila vervolgens tanken en haal een lekker broodje voor de inwendige mens. Na de derde ronde zie ik Steve en Theo op de GP Strecke lopen, ik meld ik kom zo, ik wil nog een ronde doen en weg ben ik weer…… echter aan het einde van het rechte stuk plaatsen ze net het einde bord en dus mag ik terug naar mijn plaats ter voorbereiding op de abschlußprufung. Ik eet mijn lunch en praat nog even met Theo en Steve totdat de eerste groep zich gaat opstellen, wij zijn de derde groep die gaat rijden. Henry-Max gaat met de mannen mee naar Pflannzgarten om te kijken naar de abschlußprufung, Henry en ik zullen daar ook heen komen nadat wij gereden hebben. Nog even langs het toilet en dan start het circus, opstellen in de startvolgorde van de abschlußprufung. Op donderdag is deze bepaald zodat er zo min mogelijk door auto’s op elkaar ingelopen wordt tijdens de alschlußprufung. Ik sta direct achter een Alfa GTA met 250 pk daarvoor de Porsches, M3 en de CSL. We worden één voor één omgeroepen door de spreekstalmeester, wat voor auto en de naam van de berijder. Op het moment dat Lila aan de beurt is volgt er een teruggehouden oplezing van de gegevens op het blaadje….. géén idee hoe dat nu komt. En dan sta ik met Lila te kijken naar een Duitse vlag die gebruikt wordt om ons af te vlaggen. Nu komt het erop aan, als eerste die K… Mercedes Arena bocht, vorig jaar scoorde ik hier mijn hoogste punt een 7, die wil ik echt niet weer scoren!!! De vlag valt en we mogen gaan, gas erop en goed aansturen op het eerste aanrempunt, dit gaat beste goed mooi de bocht door niet de hard de linkse draaier in want anders kom ik niet binnen en dan door laten lopen van binnen naar buiten voor de laatste combi. De kop is eraf en dit viel zeker niet tegen, op naar de Nordschleife!

Op de GP Strecke zie ik de Alfa nog rijden. Op advies van coach Dick gas terugnemen als dit gebeurt om afstand te creeren. Het gas gaat eraf en we laten de Alfa de Strecke aflopen om vervolgens niet vol gas richting het beginpunt van de Nordschleife te rijden. De kadans moet nog in de auto komen. Flugplatz loopt niet helemaal lekker en ik krijg het niet voor elkaar om deze met één stuurbeweging te nemen. Op Bergwerk raak ik aan de binnenkant de kerb gelukkig niet te hard maar toch hij wordt geraakt. Op Kesselchen houden ze auto’s tegen voor een stop en go als ze te veel inlopen op hun voorgangers. Op het moment dat de mannen van de slalom mij zien gaat de rode vlag omhoog als teken dat ik dien te wachten, ik laat Lila rustig naar hen toelopen, er komt een blik van herkenning en ze tellen weer af voor me. Het tempo komt weer terug in de auto en daar gaan we weer. In de Karussell raakt ik voor het eerst de binnenkant, dit is me nog nooit gebeurd. Niet te lang over nadenken en concentreren op de volgende bocht. De volgende bochten gaan redelijk naar mijn zin vooral Pflanzgarten vraagt extra aandacht voor me. Ik wil hier graag goed scoren omdat het in de training zo goed ging en ik weet natuurlijk ook dat hier een aantal nederlanders staan toe te kijken, extra spannend dus!!! En het gaat goed, we snellen door richting Schwalbenschwanz en voordat ik het in de gaten heb rij ik alweer op de Döttinger Höhe. De abschlußprufung en dus Scuderia zit er al weer op, qua rijden dan. Je kunt de abschlußprufung meebeleven, klik hier voor de film vanuit Lila (kies svp voor opslaan, het betreft namelijk 140mb)!

Met dat ik van de GP Strecke afdraai rij ik tegen een aantal groepsgenoten aan, Henry staat hier ook met zijn CSL, “to Pflantzgarten””Allright I will follow” en daar gaan we dan met 6 auto’s opweg naar Pflantzgarten. Op de B258 gillen Henry en ik nog even onderling over hoe het gegaan is, handig dan zo’n engels stuur J. Op Pflantzgarten tref ik Henry-Max, Steve, Theo, Jorrit en later ook Andre. Aernoudt heeft het niet gered om met de Clio op tijd hier te zijn en ook Marius heeft enige vertraging opgelopen. Op het moment dat de heer Muller mij doorheeft gaan er 2 vingers omhoog als teken dat ik een 2 heb gescoort, dit wordt beantwoord door 2 duimen door mij, hier ben ik echt blij mee!!!! We kijken naar de andere deelnemers en de “winnersgroup”.

Klik hier om Lila Pflantzgarten door te zien gaan dmv een foto serie (Steve dank daarvoor)

Daarna is het de hoogste tijd om weer een ronde te rijden op de Nordschleife. Ik rij nog één ronde tegen half 6, boven bij Pflanzgarten stop ik Lila om te gaan vlaggen voor een onderuit liggende motorrijder. Woensdagmiddag had ik dit ook al samen met Steve staan doen. Nu wederom de vlag uit de auto en vlaggen maar. De profs komen naar mijn beleving pas na 15 minuten of zo waardoor ik sommige auto’s twee keer langs zie komen voor zij er zijn. Ik krijg ook een gele vlag in mijn handen om vervolgens te vlaggen tot half 7. Dit is ook de tijd waarop ik op het dinee in het Dorint hoor te zijn, Steve rijdt de ronde af en ik bel met Dick en leg uit dat ik onderweg ben maar nog even wil douchen….. Up tempo dus onder de douche door en naar het dinee.

De ceromonie start en het eten vangt aan, uiteindelijk is dit rond 10 uur afgelopen. Nu krijgen we dan ook eindelijk onze punten, hieronder heb ik ze ook opgenomen. Tot mijn grote verbazing zie ik dat de vrouwelijke nummer 1, 92 punten heeft gescoord en ik 84, dus ik had nummer 1 moeten zijn J. Ik geeft dit bij Dick aan en hij onderneemt direct actie. Er wordt toegezegd dat de prijs opgestuurd gaat worden en dat het inderdaad niet correct is. We kletsen nog wat en dan vertrek ik met Theo en Steve naar de camping om daar Jorrit, Aernoudt en Pascal en vriendin nog even te treffen. Onderweg rijdt Theo met zijn Lotus Omega zijn rechter voorband kapot op een grote kei, dus nog even actie. Ieder doet zijn deel en korte tijd later gaan we weer verder. Nadeel van zo’n thuiskomer is natuurlijk wel dat je daarmee niet op de Nordschleife kan rijden L. Op de camping kletsen we nog even wat en na een uurtje vertrekken we richting onze hotels. In de nurburgring tent tref ik trouwens ook Fabian en een andere motorrijder waarvan me zijn naam is ontschoten…. L, sorry!

Bocht	score	Score	vertaling
Mercedes Arena	3	1	Schumacher
Hatzenbach I	4	2	Excellent
Hatzenbach II	3	3	Very Good
Flugplatz	5	4	Good
Schwedenkreuz	4	5	Satisfactory
Aremberg	4	6	Adequate
Fuchsröhre	4	7	Sufficient
Adenauer-Forst	4	8	Inadequate
Kallenhard	2	9	Complete misperformance
nach Kallenhard	4
Wehrseifen	4
Breidscheid	3
Bergwerk	3
Klostertal Kurve	3
Karussell	4
Höhe Acht	5
Wipperman	3
Eschbach	4
nach Eschbach	5
Brünnchen	4
Ausgang Brünnchen	5
Pflanzgarten	2
Schwalbenschwanz I	4
Schwalbenschwanz II	3
Totaal	84

Zondag 10 september, veel en veel te vroeg voor mijn gevoel dien ik wakker te worden omdat het ontbijt om 9 uur is afgesproken. Bij het afspreken wist ik natuurlijk niet dat het de avond ervoor 2 uur zou worden voordat ik mijn bedje in zou stappen. Ik ontbijt met Francisco en vriendin, Steve en later haakt Dick ook nog even aan (die heeft al gegeten maar kletst nog even mee). Ik ruim mijn kamer op, pak mijn tassen in, Lila wordt getankt en op weer naar de Nordschleife. Op de parkeerplaats zie ik de Lotus al staan en met dat ik de auto parkeer komt een motorrijder op mij af. Het blijkt Onno te zijn met een vriend van hem. Naast mij staan Aernoudt en Robert geparkeerd en na enige tijd gaan we alle drie richting de poortjes om een ronde te rijden. Het voelt vreemd aan voor het eerst sinds tijden weer met een passagier te rijden. Het gaat redelijk en Onno lijkt naast mij te genieten van zijn ronde. Hierna parkeer ik Lila weer en klets verder met Aernoudt en Onno. Theo en Steve zijn ondertussen een vervangende band voor de Lotus aan het regelen.

Ik ben in de tussentijd met Robert en Aernoudt wat gaan wandelen langs de ring, schieten wat foto’s, remmen auto’s af voor Aremberg omdat er een BMW is rondgegaan. Aernoudt en ik gaan volgens Robert terug naar onze kindertijd maar al met al hebben we het gezellig met heerlijke hapjes en drinken ter ondersteuning van de feestvreugde. Daarna haak ik aan bij Steve en Theo om te lunchen bij Hannes en dan weer terug naar de baan om te rijden.

Klik hier om alle foto’s te zien die ik langs de baan heb geschoten.

Tijdens de baansluiting praten we met een GT3 rijder die de weg nog niet echt lekker weet op de Nordschleife. Na wat geklets bied ik hem aan mij te volgen zodat hij de ideale lijn zo’n beetje kan zien. De man komt later die dag met twee duimen voorbij als teken dat hij toch wel veel geleerd heeft tijdens dit rondje, een negatieve opmerking van één van zijn vrienden over Lila wordt beantwoord met dat die toch echt wel de lijn weet J. Ik rij nog een ronde mee met Paskal, grappig om te zien dat de 205 ongeveer even hard rond gaat maar toch echt anders aanvoelt. Paskal dank voor de ronde, erg leuk!!! Vervolgens rij ik nog een ronde met Theo als passagier en één alleen. Dan rij ik nog twee ronden met Steve en dan is het 20 over zeven als we terugkomen en is het écht afgelopen met de pret, 6 tagen am Ring zijn voorbij gevlogen. We rijden voor de laatste spullen naar het hotel en vertrekken richting nederland, tegen 11 uur ben ik thuis en stuiter ik nog na van de afgelopen dagen. Tegen twee uur lijkt het toch echt tijd om mijn bed in te gaan en morgen weer terug te keren in de “normale” wereld. Onderweg laat Lila zien wat nieuwe spullen in haar motorruimte voor effect genereren……

Terugkijkend op de afgelopen dagen kan ik maar één ding zeggen, het was FANTASTISCH. Meer foto’s van Lila vind je hier.

Dick je bent een geweldige coach; sociaal, correct, hulpvaardig, vriendelijk en op de groep gericht. Ook je co-coach heeft een prima bijdrage geleverd. Dank jullie wel!!! Mede hierdoor is de training bij Scuderia voor mij weer een onvergetelijke belevenis geworden.

Update

Op 3 oktober komt de buurman met een groot pakket bij me aan de deur: “heb je auto onderdelen in Duitsland gekocht, gapt hij naar me” maar nee ik weet van niks, helemaal niks bestelt of wat dan ook…. Toen ik de doos openmaakte zag ik het, het is mijn eerste prijs van Scuderia van de “Coupe des Dames”. Erbij tref ik een echte Duitse brief aan met daarin het verhaal dat het hen zeer spijt dat een en ander op de uitreiking niet goed is gegaan.

Home 2006