Verslag DNRT Wedstrijd 10 juli 2012, Circuit Zolder

De weersvoorspellingen waren verschrikkelijk. Regen, regen en nog eens regen, dus met enige weerzin ten aanzien van het weer vertrekken we op maandagmiddag richting Zolder. De reis verloopt soepel en al snel zitten we op Zolder aan een drankje. Ik check ons in, in het hotel. De pitbox wordt gevuld en het weer valt alles mee op dit moment. Geert en later Ruud vergezellen ons net als Bas later die dag. We schrijven ons tegen de avond in en zorgen er voor dat de auto’s zo goed als klaar zijn voor morgen. Dik zijn nieuwe bumper erop maken vergt de nodige aandacht. Dik en ik rijden morgen tegelijk, wat zeer vreemd is voor ons. Onze eerste actie is pas laat in de ochtend dus we hebben geen haast.

De volgende dag starten we rustig op, het weer is dreigend. De vrije training verloopt voor Dik rustig. Je kan hem hier bekijken. Ik heb last bij het aanremmen, de auto slaat en wil niet in een lijn blijven. De nieuwe remmen lijken dit effect te genereren. Als we klaar staan voor de tijdtraining is het weer aan het omslaan, de eerste druppels komen naar beneden. Via de communicatie geeft Dik aan Geert door dat Dennis tegen mij moet zeggen dat ik moet wisselen naar regenbanden, de techniek staat voor niks! Helaas kan ik de pitstraat niet verlaten aan het einde. Dus na een ronde kom ik binnen en wordt ik met auto en al opgekrikt. Een kant is klaar, auto naar beneden en snel de andere kant wisselen. Ruud, Geert en Dennis leveren een snelle prestatie en zo ga ik halverwege de tijdtraining op regenbanden naar buiten. Het weer is grillig en het lijkt al bijna weer droog te zijn. Helaas, maar goed we gaan ervoor. De auto blijft rot aanvoelen met aanremmen en al snel heb ik het bekeken en ben ik weer binnen, dit is geen rijden. Dik doet het een stuk beter en behaald de eerste startplaats !!! voor de eerste wedstrijd.

De mannen kijken de auto na en komen er achter dat de acht wielen die gelijk lijken niet gelijk zijn. Blijkbaar heeft het ene wiel wat tussen de beide sets gewisseld is altijd achter gezeten waardoor ik er weinig (geen) last van heb gehad. De eerste wedstrijd mag ik starten op de 19^e plaats. De supersport (Dik) start eerst en wij starten als tweede groep. Doordat ik zover achteraan sta zie ik de startlichten niet. Tevens mis ik dat de supersport weg is. Na een beroerde start (twee plekken verloren) begin ik aan de race, op naar voren. In de kanaalbocht kom ik in aanraking met mijn linkerzijkant met een auto van GP Elite die om een stilvallende 1 serie draait. Helaas, schade aan de hele zijkant. De auto voelt redelijk goed aan en ik vraag via de communicatie of de mannen visueel willen kijken of alles goed gaat. Bij rechterbochten komt er nogal wat rook de auto in, ik zie de temperatuur niet oplopen en de rondes lopen steeds beter en de mannen zien niks, dus gas erop. Ik ga mooi naar voren en lig inmiddels op de 11^e plaats als Dennis doorgeeft dat ik het groepje van 3 voor mij aan het binnenhengelen ben, mijn ronde tijd van1:55 is sneller dan die van hun. En dan gaat het fout in de zesde ronde bij de tweede chicane….. mijn koppeling geeft er de geest aan. Veel toeren en geen aandrijving zijn het gevolg. Ik laat de auto uitrollen zodat ik rechts na de chicane veilig kan parkeren.

Voordeel is dat ik nu Dik ronde naar ronde voorbij kan zien komen op een plek waar je normaal niet snel kijkt. Dik doet het erg goed en komt als tweede binnen. Na de wedstrijd wordt ik terug gesleept naar de pitbox door veiligheid (zoals dat mooi heet op Zolder).

Ook nu duiken de mannen onder mijn auto om te kijken wat er mis is. Al snel komen zij tot dezelfde conclusie als ik, de koppeling werkt niet meer naar behoren. Er wordt gedacht aan de voering die kapot is. Afijn dit betekent einde van mijn wedstrijddag.

Gelukkig hebben we nog één WGB rijder in de strijd!

Dik start met zijn laatste wedstrijd als tweede en maakt een mooie start (hij pakt tijdelijk de eerste plek). Hij moet racen voor wat die kan, Marco geeft hem geen millimeter cadeau. Het is een mooie strijd om te zien. Samen duiken ze de eerste chicane in en samen komen ze er ook weer heel uit! De banden hebben flink te leiden en ook de racer reageert hier op. Dik volhard in zijn strijd en weet de tweede plaats vast te houden tot de finish vlag. Wat een super wedstrijd. Dik mag zijn demper weg brengen want die ligt na deze strijd uit elkaar. Ook de bak en de koppeling hebben last van eigenaardigheden. Voor de volgende wedstrijd hebben we dus genoeg te doen.

We ruimen snel de laatste zaken op voordat de regen echt begint te komen. We drinken gezellig wat in de Otobar en eten daarna daar nog om vervolgens huiswaarts te trekken met een beker voor de tweede plaats voorin de auto bij Dik.