WGB Racing

9 mei 2010 DNRT Wedstrijd, Circuit Park Zandvoort

Deze keer een verslag geschreven door Arno. Dit was de eerste keer dat we met alle vier de auto’s in actie kwamen tijdens een DNRT wedstrijd.

Afgelopen weekend was het zover. 9 mei was mijn eerste deelname aan een autorace wedstrijd!. Vooraf enige twijfel of ik al zou deelnemen, de auto was tenslotte nog steeds nieuw voor me, maar aangezien de volgende mogelijkheid pas in juli zou zijn besloten om nu gewoon al mee te doen.
En daar heb ik geen spijt van gehad, ik heb het bijzonder goed naar mijn zin gehad.

Zaterdag 8 mei

Zaterdag morgen met zijn allen verzameld bij Dik en Nynke. Eenieder in zijn nieuwe team kleding, heel mooi geworden. De laatste spullen in/over geladen en in kolonne vertrokken naar Zandvoort. Het blijft interessant om te zien hoeveel bekijks je dan trekt. We waren ruim op tijd in Zandvoort aangekomen, waar de endurance cup bezig was. Slecht weer helaas, wat wel weer spectaculaire momenten op leverde om te zien, het was erg glad in de Audi-S bocht. Spectaculair, maar dan, -slik-, realiseer je je ... morgen kan ik daar wel de grindbak inschieten ... als het maar droog blijft, dat zal toch een stuk makkelijker zijn.

Na een tijdje toeschouwer te zijn geweest wilden we naar de Micky's om wat te gaan drinken. Helaas, dicht. Nu restte ons wachten tot de endurance klaar zou zijn om de pitbox te kunnen betrekken. Gelukkig is de DNRT heel gezellig onder elkaar en konden we bij anderen in de pitbox een praatje maken (en droog staan).

Om ongeveer half zeven konden we bij de pitbox. Snel gelost en om kwart over zeven naar de inschrijving. Nu stond ik eens aan de deelnemers kant van de inschrijf tafel. Je kunt zien dat er bij de DNRT veel routine zit, we waren zo geholpen. Nu begon het toch wel een beetje te kriebelen, het gaat gebeuren, ik heb me aangemeld. Na de inschrijving de technische controle. Hier werd me uitgelegd dat ik de gordels nog een keer moest terughalen door de gesp om nog beter vast te zitten, en dat ik de sluiting van de brandblusser-houder moest borgen om te voorkomen dat deze los zou schieten (trillen) tijdens het racen.

Bij het oprijden naar de keuring, en ook op de terugweg bleek er een groot probleem te zijn met de auto van Dik. De achterkant voelde heel raar aan en er was eigenlijk niet mee te rijden. Na onderzoek was het differentieel de verdachte. Bas Roos, waar we de pitbox mee deelden, werd gebeld met de vraag of deze een reserve differentieel kon regelen. En dat kon!

Hierna zijn we eerst een hapje gaan eten (super verzorgd door Nynke). Bij aankomst van Bas Roos werd het onderzoek naar het euvel van Diks auto voortgezet. Bij het rijden van teststukjes op het paddock bleek de auto ook te schuiven over de voorwielen. Voor de voorkant werd gedacht dat de aangepaste geometrie van Diks verbrede auto hier een rol in zou kunnen spelen. Om dat te testen werden smallere wielen, met intermediates voor gemonteerd. Dit hielp en hiermee was het probleem van de voorkant verklaard. Om alles uit te sluiten, hetzelfde truukje aan de achterkant geprobeerd. Hier was het probleem nu ook weg.
Door het slechte weer, de ijskoude banden, de verbrede auto van Dik en het sterke sper had de auto zo weinig grip dat zelfs een klein toefje gas de auto liet driften. In huidige staat dus niet geschikt voor dit weer-type. Maar, voor zondag was droog weer voorspeld.

Hierna nog wat gekletst en gedronken met zijn allen. Inmiddels arriveerde ook het andere diff (waarvoor hulde aan Bas en Xander) dat nu dus 'reserve diff' was geworden. Een voor een kroop eenieder zijn/haar bedje in.

Zondag 9 mei

Vroeg op. Ondanks dat er niet meer ingeschreven/gekeurd hoefde te worden zijn er toch altijd wel last minute dingetjes te regelen. Hier bleek duidelijk de routine van de rest van het WGB racing team. Waar het voor mij nog redelijk overweldigend was wat er zou gaan gebeuren wist de rest precies wat er gedaan moest worden. Ook Ruud en Sandy arriveren, Sandy vers terug van vakantie.

Geert die uitkomt in de Sport klasse kon als eerste aan de vrije training beginnen en kwam tot een 10e tijd. Daarna was de E30 klasse, vervolgens Dik in de Supersport (7e tijd) en als laatste Nynke en ik in de Tour klasse. Even wennen met aan/om doen van alle veiligheids maatregelen. Zenuwen ... en dan rijden.
Voor Nynke een 7e tijd met 2:09. In 6 rondjes kom ik tot 2:20:7 een 32e tijd van de 38 aangemelde deelnemers. Mwa ... ongeveer als verwacht. Wel voor een bekende geeindigd, dat voelt dan wel lekker. Rijden op tijd geeft toch duidelijk een andere dimensie als het vrij rijden dat ik bij de BMW Drivers Club doe.

Hierna de tijdtrainingen. Hier heb ik ook profijt van de ervaring in het team, met name nu van Nynke die met eenzelfde soort auto in dezelfde klasse rijdt. Voor de juiste bandenspanning kan ik haar gegevens gebruiken. Ook fijn is het dat Rudy en Ruud onze auto's steeds vast naar de opstel plek in de Tarzan bocht brengen. Dat geeft net een beetje extra rust, wat erg prettig is.
Geert mag als 10e starten, Dik als 8e, Nynke als 7e en ik als 28e. In de laatste ronde blijk ik er een 2:15:8 uitgeperst te hebben waarmee ik nog net 2 plekjes ben opgeschoven.

Na de kwalificaties is het middag pauze. Snel wat eten en de auto's nakijken/prepareren voor de race. Zijn de remblokken nog goed, wat benzine erbij etc. Om half een is er een korte briefing, voor beginners zoals ik is er aansluitend nog een aanvullende briefing. Geert is ondertussen al naar de opstelling vertrokken.

De 1e races gaan beginnen. Geert finished als 9e. Hij is nog niet helemaal tevreden over zijn nieuwe remmen. Na de E30 klasse is het de beurt aan de SuperSport met Dik. Na een goede start gaat het helaas mis, in de Gerlach bocht wordt Dik bij het insturen rechts achter aangetikt. Vanwege een eerder oliespoor was de baan daar nog glad, waardoor correctie niet meer mogelijk is en de auto van Dik komt met de neus onzacht met de vangrail in aanraking. Oei. Omdat dit achter het paddock is konden we snel gaan kijken. Met Dik is gelukkig alles in orde, maar vrolijk wordt je er niet van, op zijn zachtst gezegd.

Terwijl we staan te kijken en proberen met Dik te praten boven het geluid van de andere auto's uit, seint Geert me in: denk eraan, je moet gaan opstellen. Nu komen toch echt de zenuwen naar boven. Net gezien hoe het Dik vergaan is, dat toch opzij zetten en jezelf in de gordels snoeren. Na afloop van de SuperSport manche rijden we het circuit op voor de opwarmronde richting het startgrid. Ik slinger met de auto en rem af en toe flink, gezien op tv, om de temperatuur van remmen en banden hoger te krijgen. We rollen naar de startgrid. Goed kijken welk plekje voor mij is. 28, is aan de rechterkant ... Omdat ik zover naar achter start, komt de toeter al vlak nadat ik stil sta. Wat extra toeren, het licht gaat op rood, en uit ...

GAS geven, gaatje zoeken op het midden van de baan. In een fractie van een seconde blijkt dat daar iemand heel langzaam rijdt, uitwijken naar links, gelukkig er langs, al weer bijna bij de Tarzanbocht, remmen, kijken, kan nog net "de deur dichtgooien" als iemand binnenlangs wil glippen. Bij Gerlach-in is er iemand gespind, vaart minderen en er omheen, in de drukte door de Hugenholz en omhoog de Hunzerug op. Wat een geweld en drukte. Gelukkig gaat alles goed en na een ronde of 2 komt eenieder in zijn ritme en het veld wat verder uitlkaar. De drukte wordt wat minder. Als ik een langzamere deelnemer nader kies ik niet de juiste lijn en moet wachten tot na de volgende bocht. Een meer ervaren deelnemer maakt daar gebruik van en schiet binnendoor. Een plaatsje achteruit ... dat is niet de bedoeling. Gelukkig kan ik aanhaken en blijf in de buurt. Op ongeveer halverwege de race komt een E30 steeds een stukje dichterbij. De auto is net wat sneller en komt me voorbij. Mijn voorganger die me in het begin inhaalde heeft 'last' als de E30 ook hem voorbij gaat. Vanaf nu is het mijn beurt om iemand binnen te hengelen. Ik kom steeds dichterbij. En bij het ingaan van de laatste ronde lukt het me om op het rechte stuk er voorbij te steken. Die ronde gaat helemaal lekker en achteraf blijkt dat deze ronde mijn snelste was in de race, 2:13:9, zelfs nog sneller dan in de kwalificatie. Ik ben op de 22e plek geeindigd, waarmee ik richting het midden van het veld ga.

Na de race zakt de adrenaline wat weg en voel ik goed hoe moe je van racen wordt. Nynke is op een 9e plaats gefinished (die zat vlak bij die spinnende auto in de Gerlach bocht), maar voelt wat raars aan de auto. Terwijl Geert al aan zijn 2e manche bezig is bekijken Ruud en Rudy de auto van Nynke. Een van de ophangpunten van de achterwiel ophanging blijkt niet meer helemaal fris en ook een uitlaat beugel heeft wat moeite. Gelukkig kan ze hier mee wel meedoen aan de 2e manche, maar fijn is het niet.

Bij mijn auto blijken de achterremblokken compleet versleten te zijn. Ik mag de reserveblokken van Nynke gebruiken en Ruud en Rudy maken de auto snel klaar voor manche 2.
Geert wordt 11e in zijn 2e manche en is toch niet helemaal tevreden met het resultaat. Terwijl de SuperSport bezig is met hun 2e manche stellen Nynke en ik ons weer op, nu voor race 2. Het programma is dan ongeveer een half uur uitgelopen dus we moeten even wachten. Tegen het einde van de manche van de supersport wordt het ineens stil. Een rode vlag situatie, er is blijkbaar wat ernstigs gebeurd. Geschrokken zie ik de ambulance het circuit oprijden. Onze start wordt uitgesteld tot nader order.
Er wordt flink gepraat onder de rijders en stukje bij beetje krijgen we meer informatie. 2 auto's zijn met elkaar in aanraking gekomen in de Slotemaker bocht zijn er hard afgegaan. Helaas moet een van de rijders naar het ziekenhuis met flinke verwondingen. De dag wordt beeindigd met een domper.

We gaan opruimen en vertrekken richting huis.
Terug kijkend heb een dubbel gevoel. Aan de ene kant super blij omdat ik zo fijn gereden heb en het beter ging dan ik zelf had gedacht. Aan de andere kant zie je dan, dat het wel een sport is met risico. Toch probeer ik dat laatste te relativeren (anders zou ik niet meer durven) en ... met postzegels plakken kun je ook in je tong snijden bij het likken.

De dag was heel overweldigend voor me, waardoor ik helaas niet van iedereen alles heb meegekregen. Dankzij de raad en daad van het hele team heb ik heel fijn kunnen rijden. Bedankt allemaal.

Je kunt de kwalificatie live meebeleven bij Dik uit de auto, klik daarvoor op deze link . De volgende keer zal de camera lager gemonteerd worden ;-)

Tevens nog wat foto’s van het weekend met dank aan Rens van Remola autosport.