Verslag DNRT wedstrijd 8 september 2012, Circuit Park Zandvoort

Al lang voor 8 september besluiten Dik en ik eigenlijk om niet te gaan rijden. Dik heeft zijn auto verkocht en ja dan is het toch anders. Maar een drukke week voor ons beide doet Dik vrijdagmiddag besluiten om toch mijn racer maar klaar te zetten en toch te gaan rijden. Aan de auto is sinds de laatste wedstrijd waarin wij hem deelden niks meer gedaan.

In alle ijl en met een grote mate van routine worden alleen de meest noodzakelijke zaken bij elkaar gezocht. We hebben de luxe dat wij in de box kunnen staan bij Bas die heerlijk zijn gereedschapskarren meeneemt.

Ik kom ’s avonds aan op Zandvoort, Dik is er dan al met de auto. We praten even wat met Sander en Bas en vragen na of alle mensen die de vorige keer onder de 2:00 hebben gereden over gaan naar de supersport. Het blijkt niet hard geregeld te zijn.

De volgende ochtend krijg ik een verbaasde blik van Ria: “he, jullie zouden toch niet komen” maar ja het bloed is gegaan waar het niet gaan kan en dus staan we wel op CPZ J.

Ik schrijf me in, in de sportklasse en maak me klaar om straks te starten met de vrije training.

In de vrije training ga ik vrij relaxed onderweg, eerst kijken hoe de baan erbij ligt en hoeveel grip er is. Het loopt lekker in de auto maar ik vind de baan erg glad. Na 3 vrije ronden kom ik weer binnen, de auto hikt in de bocht voor de oude Vodafone; vergeten de auto af te vullen met benzine… Ik heb dan inmiddels een 2:02 gereden en laat het er verder bij zitten. Later komt Hans binnenlopen en ook hij vond dat er weinig grip was, gelukkig het ligt dus niet aan mij.

Tijd voor kwalificatie; na de vrije training hebben we de dempers voor nog een klikje harder gezet en dus nu kijken of dit werkt. Ik zoek gedurende de kwalificatie naar ruimte, dit lukt en ik laat een snelste ronde noteren van 1:59:125 wat mij een pole position oplevert, de eerste voor mij ooit! Overigens ook een nieuw persoonlijk record voor mij.

Na de briefing is het na de lunch al weer tijd voor de eerste race. Zoals gezegd start ik vanaf pole, naast mij start een e46m3 met sequentiële bak en daar kan je echt niet met de hand tegen opschakelen. Ik verlies bij de start een aantal plekken om vervolgens na 2 ronde weer als tweede over start finish te komen. Ronde 4 tot 10 lig ik met een mooie voorsprong van 4 seconden op de eerste plek. Ik kom dan bij achterliggers en moet bij de Tarzan bocht flink van mijn gas of om mijn collega’s niet van de baan te rijden.

De e46 rijder remt het hele gat dicht en denkt vervolgens in Gerlach mij wel aan de binnenkant voorbij te kunnen. Gevolg de heer kan niet meer remmen en tikt mij twee keer zeer fors aan (mijn complete bumper is weg en ook de steun is kapot); ik kan de eerste tik opvangen maar met de tweede tik wordt ik op twee wielen gelanceerd en moet ik alle zeilen bij zetten om niet mijn hele auto af te schrijven. Hoe en waarom je handelt zoals je handelt, kan ik niet verklaren maar gelukkig houd ik mijn auto verder heel. Een achterop komende Compact duikt gelukkig goed om me heen via het gras.

Ik draai de baan achter Erik Jan weer op en lig vierde; Dik roept via de communicatie gas meisje gas je kan hem nog terug halen. Ik voel of mijn auto doet wat ik verwacht en dat is gelukkig zo, dus inderdaad gas erop we hebben nog twee volle ronden te gaan. Erik Jan gunt me de ruimte en ik lig weer derde, op naar Piet. Piet is net te ver weg voor mij om die nog binnen te halen maar het is een mooie strijd aan het einde van deze wedstrijd. De meneer van de e46 mag zich na de race direct melden bij de wedstrijdleider. Ik kom later ook in de wedstrijd toren, de e46 heeft tijdstraf gekregen. Hij is zijn eerste positie kwijt wat Piet eerste maakt en mij een tweede positie oplevert.

De tweede wedstrijd beloofd een mooie strijd te gaan brengen. We zitten met de voorste vier dicht bij elkaar. Na de start verlies ik posities. De meneer met zijn e46 komt via het gras links voorbij en poot zijn auto ervoor. Al vrij snel na Gerlach haal ik hem in en lig ik weer tweede. In de tweede ronde lig ik eerste. In de derde ronde komt Tieman langszij en ik mag vervolgens tot het einde van de wedstrijd vol gaan om richting zijn bumper te komen. Achterblijvers in de laatste ronden zorgen voor soms een iets grotere afstand waarna ik weer naar hem toe kruip, het verschil is niet groot genoeg om bij hem te komen. Na een zeer leuk strijd in deze tweede wedstrijd kom ik als tweede over de finish. Hierbij hoort een nieuw persoonlijk record van 1:58:72! Iets waar ik zeer trots op ben.

En toen was het tijd om te gaan rekenen; maar dat hadden de mannen al gedaan, dus ik werd als echte winnaar door hen binnengehaald. Eerste overall!!

Het verschil tussen de bovenste vier was minimaal wat een mooie strijd heeft opgeleverd; Piet en Tieman worden met 1 punt verschil respectievelijk 3^e en 2^e; Erik Jan komt met 1 puntje minder als vierde uit de bus. De inboard beelden van Erik Jan zijn een aanrader op You Tube als je de wedstrijd wil volgen.(Race1 en Race2)

Tijdens de prijsuitreiking wordt er duidelijk gesteld hoe voortaan de klassen zijn verdeeld:

Toer tot 2:08; Sport tot 2:03 en al het snellere in de SuperSport. Het lijkt er dus sterk op dat ik de eerste vrouw in de SuperSport ga worden J.

Dik dank dat je van gedachte bent veranderd, ik heb een super racedag gehad met dito resultaat!